Tentoonstelling Lourdesgrot Kijkkerk Uikhoven
Lourdes 1858
restauratie Lourdesgrot Uikhoven 2015-2016
Lourdesgrot van Boorsem
Lourdesgrot van Kotem
Lourdesgrot van Eisden
Lourdesgrot van Leut
Lourdes 1858
Bernadette Soubirous, kind uit een arm gezin van een voormalig molenaar woonde met haar ouders, haar kleinere zus en twee broertjes in het ‘cachot’ (een afgedankte gevangenis) in Lourdes, een dorpje in de Franse Pyreneeën. Bernadette was een frêle meisje dat veel te lijden had van astma. Bovendien werd ze beschouwd als het meest arme en achterlijkste meisje van het dorp. Op 11 februari 1858, Bernadette was toen veertien jaar, ging ze met haar jongere zus en een vriendinnetje brandhout sprokkelen bij de grot van Massabielle. Daar kreeg Bernadette haar eerste verschijning van ‘De Dame in het wit’. Die vroeg haar gedurende een halve maand dagelijks terug te keren naar de grot.
De kerkelijke leiding besliste in 1862 dat er geen grond was om aan het verhaal van Bernadette te twijfelen. Lourdes werd vanaf dan een officiële bedevaartplaats die in een mum van tijd uitgroeide tot een van de grootste in Europa met jaarlijks ongeveer 6 miljoen bezoekers.
Restauratie Lourdesgrot Uikhoven 2015-2016
Schandalig, beschamend, oneerbiedig … zo stond de Lourdesgrot in het boekje: VERGETEN ERFGOED …? Kapellen in onze parochies in 2011-2012.
Inderdaad vergeten! Niemand die er nog naar omkeek.
Dat kon toch niet, daar moest iets gebeuren!
Maar wie gaat dit restaureren en wie gaat de onkosten betalen?
Op 11 juli 2015 krijgt Miranda Gerets (tevens dirigent van het Parochiaal Zangkoor) grote steun van haar moeder Lutgarde Bollen, echtgenoot Ronny, zus Wendy, schoonbroer Pascal én – heel belangrijk in dit hele verhaal –pastoor Piet Janssen.
De renovatiewerken hebben precies één jaar geduurd.
Op 12 september 2021 viert Uikhoven haar eeuweling. De constructie oogt nog altijd even mooi als bij haar inhuldiging in 1921.
Grotten worden meer en meer gezien als Vlaams cultureel erfgoed en daar is de Uikhovense Lourdesgrot een mooi voorbeeld van.
Lourdesgrot van Boorsem
De inwoners van Boorsem hadden al lange tijd voor de verschijning van ‘De Onbevlekte Ontvangenis’ in Lourdes een sterke band met Onze-Lieve-Vrouw. Naar aanleiding van een uitbraak van pokken en roodvonk in het dorp, organiseerden de Boorsemnaren op 24 mei 1804 een processie ter ere van Onze-Lieve-Vrouw hulp der Christenen. In die processie werd een prachtig beeld van Maria met zilveren kroon meegedragen. Kijk voor meer informatie over de processie op deze webpagina.
Kort nadat de kerk de verschijningen in Lourdes erkende, besloot men een eigen Lourdesgrot te bouwen. Onder leiding van pastoor Reijnders werd in 1886 een kleine grot binnen in de Sint-Joriskerk opgericht. De archieven onthullen dat de parochie 250 frank betaalde voor de grot, 75 frank voor het beeld van Maria en 30 frank voor het beeldje van Bernadette.
In 1922 gaf pastoor Dupas opdracht aan de Boorsemse aannemer Habets om op het kerkhof een grotere grot te bouwen, rechts voor de kerkingang. Centraal in de grot staat het altaar waar destijds geregeld een gebedsdienst plaatsvond.
Lourdesgrot van Kotem
De Kotemse mijnwerkers-brancardiers vergezelden die pelgrims geregeld op hun reis naar Lourdes.
Als jonge parochie kreeg Kotem pas in 1907 een heuse kerk. Daarvoor was er een kapel waar enkel op zon- en feestdagen eucharistie werd gevierd. Het was pastoor Lemestré die op 11 februari 1938 de opdracht gaf om de werken voor de Kotemse Lourdesgrot aan te vatten. De Kotemnaren wilden nog tegen mei van dat jaar Onze-Lieve-Vrouw eren bij een eigen Kotemse grot.
Niet enkel hadden de Kotemnaren voldoende geld ingezameld voor het materiaal, ze bouwden de grot ook zelf. De constructie kwam op de speelplaats van de zustersschool. Op 8 mei 1938 werd de grot gewijd, mooi op tijd voor de vieringen in de Mariamaand.
De parochianen waren terecht fier op hun Lourdesgrot en de zusters droegen er goed zorg voor.
Bij de inhuldiging van de Lourdesgrot bezorgde de Kotemse parochie aan iedere aanwezige een gedachtenisprentje. De goede voornemens werden nog eens extra afgedrukt.
Lourdesgrot Eisden
Henri van Herck uit Vucht bezat een stukje grond in de richting van de Eisdense velden en landerijen. Hij stelde dit perceel, dat niet te ver uit de dorpskern lag, ter beschikking voor de bouw van een Lourdesgrot.
In de maanden mei en oktober werd er ’s avonds om 19 uur het rozenhoedje gebeden, gevolgd door de litanie van alle Heiligen. Ook buiten de Mariamaanden kreeg de grot regelmatig bezoekers op zoek naar stilte, rust en God.
In de holte van de grot kwamen geregeld dankbetuigingen aan Onze-Lieve-Vrouw voor tussenkomsten bij problemen.
Stilaan eiste de tand des tijds zijn tol. Stukken beton raakten los en de natuur overwoekerde de constructie. In 2018 werd de grot hersteld.
De Eisdenaren deden voor de bouw beroep op de firma A. Janssens & Zonen uit West-Meerbeek in de provincie Antwerpen. Die firma had een degelijke reputatie opgebouwd als ‘rotseerders’.
De firma betonneerde haar naam in een van de kunstrotsblokken ‘Specialisten in grotwerken …’
Lourdesgrot Leut
Het sobere grotje uit 1930, op een zijwegje van de prachtige dreef met kastanjebomen en eiken, straalt sereniteit uit. Zeker voor de zusters die ooit het klooster in de Dreef bewoonden was dit een geliefd plekje voor bezinning en gebed.
Volgens de pastoor schuilde er achter de bomen “het gevaar voor jonge koppeltjes”.
Een aflaat is de kwijtschelding van tijdelijke straffen voor zonden die al vergeven werden. Wie in Leut precies de duur en de ‘kostprijs’ van de aflaat bepaalde, blijft een mysterie.