Uit je as oprijzen

Op de woensdag na het uitbundige carnavalsfeest is het tijd om te bezinnen. Tijd om een askruisje te halen. Ook Jezus vastte na zijn doop 40 dagen in de woestijn.

aswoensdag
Askruisje in de Sint-Monulfus en Gondulfuskerk te Mechelen-aan-de-Maas

Uit je as oprijzen

De grote uitdaging van de komende 40 dagen is uit je as oprijzen. Eigenlijk zijn het 46 dagen tot en met Pasen, want de zondagen worden niet meegerekend. Dan wordt er traditioneel niet gevast.
Tegenwoordig is het niet meer zo, dat de katholieke Kerk een verplichting oplegt om te vasten: het wordt aan de gelovigen zelf overgelaten. Zij bepalen zelf waar ze zich goed bij voelen. Er worden wel initiatieven aangemoedigd: iets minder en iets meer. Lees hierover verder.

As verbranden

Het verbranden van de palmtakken heeft een symbolische betekenis; tegelijkertijd worden het leed en verdriet van het afgelopen jaar mee verbrand. Hoewel as dood is, kan het bijvoorbeeld grond wel vruchtbaar maken. As kan worden gebruikt als mest en daarmee voeden we hoop op vrede, barmhartigheid, verdieping. Het is tijd voor een nieuw begin.
Na de vastentijd breekt met Pasen een nieuw begin aan; na sterfelijkheid (as) komt nieuw leven.

Door ons te laten tekenen met het askruisje, geven we aan dat we ‘kleine’ mensen zijn. We tonen onze goede wil om los te laten, onszelf te bevrijden.
We hebben altijd een kans om opnieuw te beginnen.
En we hebben de kracht om uit de as op te staan en een nieuw leven te beginnen, onder leiding van God.

Ritueel om as te krijgen

Palmtakken van het voorgaande jaar worden verbrand.

De as wordt geplet.

De as wordt gezeefd.