Veertig dagen na Kerstmis | weekend 1-2 februari

Opdracht van de Heer – dekenaat Genk

Toen de tijd aanbrak, waarop zij volgens de Wet van Mozes gereinigd moesten worden, brachten zij het kind naar Jeruzalem om het aan de Heer op te dragen, volgens het voorschrift van de Wet des Heren:

Elke eerstgeborene van het mannelijk geslacht moet aan de Heer worden toegeheiligd, en om volgens de bepaling van de Wet des Heren een offer te brengen, namelijk een koppel tortels of twee jonge duiven. Nu leefde er in Jeruzalem een zekere Simeon, een wetsgetrouw en vroom man, die Israëls vertroosting verwachtte en de heilige Geest rustte op hem. Hij had een godsspraak ontvangen van de heilige Geest dat de dood hem niet zou treffen, voordat hij de Gezalfde des Heren zou hebben aanschouwd. Door de Geest gedreven was hij naar de tempel gekomen. Toen de ouders het kind Jezus daar binnen brachten, om aan Hem het voorschrift der Wet te vervullen, nam ook hij het kind in zijn armen en verkondigde Gods lof met de woorden: ‘Uw dienaar laat gij, Heer, nu naar uw woord in vrede gaan: mijn ogen hebben thans uw Heil aanschouwd, dat Gij voor alle volken hebt bereid; een licht dat voor de heidenen straalt, een glorie voor uw volk Israël.’ Zijn vader en moeder stonden verbaasd over wat van Hem gezegd werd. (Lucas 2,22-33)

Maria Lichtmis

Veertig dagen na Kerstmis vieren we het feest van Maria Lichtmis. Het herinnert ons aan het verhaal van de Opdracht van de Heer in de tempel zoals dat door de evangelist Lucas werd opgetekend. Het klinkt dit weekend in alle kerken. Het centrale thema is Christus als ‘het licht dat voor alle volkeren straalt’. Het is een feest van licht en hoop aan het einde van de donkere wintermaanden. Lichtmis verwijst voor christenen naar het verhaal waarbij Maria en Jozef met hun pasgeboren kindje naar de tempel gingen om het toe te vertrouwen aan Gods zorg en bescherming. In vele van onze parochies is het een mooie traditie dat op deze dag de dopelingen van het voorbije jaar en kleine kinderen gezegend worden. 

Een gelukkige Simeon

Vandaag mogen wij getuigen zijn van een gelukkige Simeon die heel zijn leven heeft uitgezien naar deze ontmoeting. Maria en Jozef staan er verbaasd van. Hij spreekt terwijl zij hun kind aan God opdragen een zegenwens uit. En ook Hanna, die al heel wat van die ontmoetingen heeft meegemaakt, is verheugd om de jonge ouders die in geloof en vertrouwen naar de tempel komen, maar vandaag is het toch anders. Ze zien een klein kind en ze zien meer; ze zien het Licht van de wereld, ze zien redding, hoop en toekomst.

Licht van de wereld

Vandaag zijn wij in de tempel. Zien wij het Licht van de wereld? Zien wij  redding en verlossing, zien wij hoop? Wat betekent Jezus nog in deze wereld? In de Kerk zeggen we het nog, maar daarbuiten? Hoe kon Simeon zo juichen, waar kwam die vreugde bij Hanna vandaan? Was het dat verlangen naar redding, dat zoeken naar licht, de zekerheid dat de wereld niet in de duisternis gevangen bleef dat hen tot mensen van vreugde maakte? En wij, kleine mensen, gewone parochianen, een gewoon pastoraal team, met ons liefde en leed, wat doet dat met ons? Is Jezus voor ons het licht dat voor alle volkeren straalt? 

Kind van God

Misschien is het feest van Maria Lichtmis ook een dag om stil te staan bij deze vragen: wat betekent mijn doopsel voor mij? Hoe diep beleef ik dat ik kind van God mag zijn? Ervaar ik in mijn leven dat ik door God bemind ben? Waar kan ik vandaag een licht van hoop zijn voor de Kerk, parochie en medemensen? Mogen wij ons laten inspireren door Jezus, die het Licht is voor de wereld en voor alle mensen. Misschien kunnen we het gebed als ouders of grootouders, als christen bidden voor onze kinderen:

God, onze Vader, 
Jozef en Maria hebben hun kind Jezus 
na de geboorte naar de tempel gebracht, 
om uw zegen te vragen 
en het aan U toe te vertrouwen.
Vandaag volgen wij hun voorbeeld. 
Wij komen tot U en vragen: 
zegen en behoed onze kinderen. 
Schenk hen gezondheid, 
blijdschap en levenskracht. 
Blijf ook ons nabij, 
en help ons
om het beste van onszelf te geven, 
om licht te zijn voor anderen, 
om nooit zonder hoop te zijn 
en telkens weer kleine lichtpuntjes te blijven zien. 
Wij vragen het in naam van Jezus, 
ons Licht en onze Vrede. Amen.

diaken Julien Beckers