Schapen zonder Herder | weekend 17-18 juli

Twee gedachten vanuit het Evangelie van vandaag … 

Jezus en zijn leerlingen zijn op zoek naar wat rust en stilte. Maar de mensen achtervolgen hen.

En Jezus laat zijn hart door hen raken: hij ziet deze mensen als ‘schapen zonder herder’. Hij maakt tijd voor hen en spreekt tot hen woorden van leven.

Er voor een ander zijn

De eerste gedachte is deze. We voelen allemaal de drukte van onze wereld en het veeleisende van onze samenleving. We hebben allemaal soms het gevoel dat het genoeg is geweest en dat we eventjes op ons gemak willen zijn. Maar net op die momenten wordt er onverwacht een beroep op ons gedaan. Zoonlief belt om te vragen of de kleinkinderen mogen worden gebracht; de buurvrouw, die onlangs weduwe is geworden, heeft nood om voor de zoveelste keer te vertellen hoezeer ze haar man wel mist; en vul maar aan … Als christenen mogen we dan zoals Jezus ons hart laten raken door de concrete nood van deze mensen. Gewoon proberen ‘er voor hen te zijn’. En wellicht zeggen we dan die avond, wanneer we terugblikken op onze dag: “We hebben een mooie dag gehad, want we hebben iets voor anderen mogen betekenen”.

Jezus deur staat nooit op belet

En als tweede gedachte: het evangelie zegt ons dat Jezus altijd voor ons aanspreekbaar is. We mogen om het even wanneer bij Hem aankloppen. Zijn deur staat nooit op ‘belet’. Hij weet dat wij ons vaak voelen als ‘schapen zonder herder’. Hij luistert, Hij leeft met ons mee … en spreekt tot ons woorden van leven. Dat doet Hij hier in de kerk, tijdens de eucharistie. Dat doet Hij als wij het zomaar even stil maken en bidden.

Jezus is voor ons een goede herder. En Hij roept ons om ook zelf een goede herder te zijn voor de mensen die een beroep op ons doen.