Schapen zonder Herder | weekend 20-21 juli
Toen de apostelen zich weer bij Jezus voegden, brachten zij Hem verslag uit over alles wat zij gedaan en onderwezen hadden. Daarop sprak hij tot hen: “Komt nu eens zelf mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en rust daar wat uit.” Want wegens de talrijke gaande en komende mensen hadden zij zelfs geen tijd om te eten.
Zij vertrokken dus in de boot naar een eenzame plaats om alleen te zijn. Maar velen zagen hen gaan en begrepen waar Hij heenging; uit al de steden kwamen mensen te voet daarheen en waren er nog eerder dan zij. Toen Jezus aan land ging, zag Hij dan ook een grote menigte. Hij voelde medelijden met hen, want zij waren als schapen zonder herder, en Hij begon hen uitvoerig te onderrichten. (Marcus 6,30-34)
Twee gedachten vanuit het Evangelie van vandaag … Jezus en zijn leerlingen zijn op zoek naar wat rust en stilte. Maar de mensen achtervolgen hen. En Jezus laat zijn hart door hen raken: hij ziet deze mensen als ‘schapen zonder herder’. Hij maakt tijd voor hen en spreekt tot hen woorden van leven.
Er voor een ander zijn
De eerste gedachte is deze. We voelen allemaal de drukte van onze wereld en het veeleisende van onze samenleving. We hebben allemaal soms het gevoel dat het genoeg is geweest en dat we eventjes op ons gemak willen zijn. Maar net op die momenten wordt er onverwacht een beroep op ons gedaan. Zoonlief belt om te vragen of de kleinkinderen mogen worden gebracht; de buurvrouw, die onlangs weduwe is geworden, heeft nood om voor de zoveelste keer te vertellen hoezeer ze haar man wel mist; en vul maar aan … Als christenen mogen we dan zoals Jezus ons hart laten raken door de concrete nood van deze mensen. Gewoon proberen ‘er voor hen te zijn’. En wellicht zeggen we dan die avond, wanneer we terugblikken op onze dag: “We hebben een mooie dag gehad, want we hebben iets voor anderen mogen betekenen”.
Jezus deur staat nooit op belet
Hoe houden we dat vol? Daarvoor mogen we in de rol kruipen van ‘de menigte’ uit het verhaal. Zij stellen niet vergeefs hun hoop op Jezus.
Als tweede gedachte: het evangelie zegt ons dat Jezus altijd voor ons aanspreekbaar is. We mogen om het even wanneer bij Hem aankloppen. Zijn deur staat nooit op ‘belet’. Hij weet dat wij ons vaak voelen als ‘schapen zonder herder’. Hij luistert, Hij leeft met ons mee … en spreekt tot ons woorden van leven. Dat doet Hij hier in de kerk, tijdens de eucharistie. Dat doet Hij als wij het zomaar even stil maken en bidden.
Jezus is voor ons een goede herder. En Hij roept ons om ook zelf een goede herder te zijn voor de mensen die een beroep op ons doen.
Goede God, leer ons om zoals Jezus met een innerlijke ontferming bewogen in de wereld te staan. Want vele medemensen zijn als schapen zonder herder. Laat door onze zorgzaamheid geen van deze schapen verloren laten gaan. Amen.