Ruimte voor God in de familie | weekend 28-29 december
Zijn ouders reisden ieder jaar, bij gelegenheid van het paasfeest, naar Jeruzalem. En overeenkomstig het gebruik bij dit feest gingen zij opnieuw daarheen toen Hij twaalf jaar geworden was. Maar na afloop van die dagen bleef het kind Jezus, terwijl zij terugkeerden, in Jeruzalem achter, zonder dat zijn ouders het wisten.
In de mening dat Hij zich bij de karavaan bevond, gingen zij een dagreis ver en zochten Hem toen onder familieleden en bekenden. Omdat zij Hem niet vonden, keerden zij al zoekende naar Jeruzalem terug. Pas na drie dagen vonden zij Hem in de tempel, waar Hij te midden van de leraren zat, naar wie Hij luisterde en aan wie Hij vragen stelde. Allen die Hem hoorden, waren verbaasd over zijn begrip en zijn antwoorden. Toen zij Hem daar opmerkten, stonden zij verslagen. Zijn moeder zei tot Hem: ‘Kind, waarom hebt Ge ons dit aangedaan? Denk toch eens met wat een pijn uw vader en ik naar U hebben gezocht.’ Maar Hij antwoordde: ‘Wat hebt ge toch naar Mij gezocht? Wist ge dan niet, dat Ik in het huis van mijn Vader moest zijn?’ Zij begrepen echter niet wat Hij daarmee bedoelde. Hij ging met hen mee naar Nazaret en was aan hen onderdanig. Zijn moeder bewaarde alles wat er gebeurd was in haar hart. En met de jaren nam Jezus toe in wijsheid en welgevalligheid bij God en de mensen. (Lucas 2,41-52)
Eigen weg gaan
Wonen in familie, het lijkt niet meer van deze tijd, het lijkt een beetje verouderd. Vandaag zijn er vele andere samenlevingsvormen naast het traditionele gezin. En misschien doet het gezin van Nazareth ons een beetje glimlachen. Een beetje denken: dit is niet meer van deze tijd. Als we vandaag het evangelie lezen, kunnen we het ook naar de wereld van vandaag vertalen. Kinderen die weg groeien van hun ouders, hun eigen weg gaan, soms een weg die ouders moeilijk kunnen begrijpen. Een weg die ouders soms angstig maakt en meer vragen dan antwoorden heeft. Het gezin van Nazareth heeft ook het één en ander meegemaakt. Ze gingen de moeilijkheden niet uit de weg. Lucas wil ons vertellen dat in het leven van deze twaalfjarige jongen, Jezus dus, God al aanwezig was. In deze familie was er plaats voor God. Bij deze eenvoudige mensen mocht God wonen. De heilige familie was heilig omdat er plaats was voor God, omdat Hij het centrum was van wat er gebeurde.
De liefde van een vader en een moeder
Mag God vandaag ook nog in onze families wonen? Is er nog ruimte voor God in onze gezinnen? God heeft in het hart van de mens het verlangen van een familie gelegd. Hij is de liefde van een vader en moeder voor hun kinderen. Een christelijke familie vormen betekent ook evangelische waarden aanreiken en doorgeven, want we zijn verbonden met God en met mensen. En het geloof en de vriendschap die kinderen krijgen van hun ouders, proberen zij ook weer door te geven.
Wat geven wij door?
Welke waarden komen aan bod in onze families? Zijn het dingen die verwijzen naar God? God hoort thuis in het christelijke gezin. We mogen God de plaats geven waar Hij recht op heeft: te midden van de mensen. Een christelijk gezin kan kinderen op weg zetten om zich in te zetten in de jeugdbeweging, kan solidariteit aanreiken en zoveel meer. Familie: het is een kostbaar geschenk van God, want God wil met ons familie zijn.
Jezus, Maria, Jozef, Heilige Familie van Nazareth, wij vertrouwen u alle gezinnen toe. Leer ons elkaar te aanvaarden en lief te hebben, zoals we zijn. En maakt ons aan elkaar trouw in de goede en kwade dagen van het leven, opdat de ware liefde kan openbloeien, alle dagen van ons leven. Amen.
diaken Julien Beckers