Mijn vrede geef ik u | weekend 24-25 mei

Mijn vrede geef ik u – dekenaat Genk

Jezus zei: “Als iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woord onderhouden, mijn Vader zal hem liefhebben en Wij zullen tot hem komen en verblijf bij hem nemen. Wie Mij niet liefheeft, onderhoudt mijn woorden niet; het woord dat gij hoort, is niet van Mij, maar van de Vader die Mij gezonden heeft. 

Dit zeg Ik u, terwijl Ik nog bij u ben, maar de Helper, de heilige Geest, die de Vader in mijn Naam zal zenden, Hij zal u alles leren en u alles in herinnering brengen wat Ik u gezegd heb. Vrede laat Ik u na; mijn vrede geef Ik u. Niet zoals de wereld die geeft, geef Ik hem u. Laat uw hart niet verontrust of kleinmoedig worden. Gij heb Mij horen zeggen: Ik ga heen, maar Ik keer tot u terug. Als gij Mij zoudt liefhebben, zoudt gij er blij om zijn dat Ik naar de Vader ga, want de Vader is groter dan Ik. Nu, eer het gebeurt, zeg Ik het u, opdat gij, wanneer het gebeurt zult geloven.” (Johannes 14, 23-29)

Vrede en liefde

Vandaag lezen we in het evangelie een stukje uit de afscheidsrede van Jezus, op de laatste avond van zijn leven. Het gaat over dingen die Hem heel erg ter harte gaan en die dus ook ons ter harte zouden moeten gaan. Er zijn twee woorden die telkens terugkomen op die laatste avond: namelijk liefde en vrede. Twee woorden die verbonden zijn met elkaar. Overal zijn er wel eens momenten van onenigheid of is de liefde tussen mensen even zoek: in het gezin, in een buurt, in een vereniging of school, tijdens een vergadering of in de parochie. En dat kan soms heel vervelend zijn. Wij zijn nu eenmaal geen robotten die precies hetzelfde geprogrammeerd zijn, we zijn ook geen klonen van elkaar, we zijn allemaal mensen met onze eigenheid, ons temperament, met eigen inzichten en voorkeuren. Samen leven in liefde en in vrede, het is niet zo gemakkelijk. Zoveel komt op ons af. 

Jezus’ Geest

Soms hebben we het gevoel dat we het alleen niet meer aankunnen en dat we verlangen naar de komst van Jezus’ Geest, de kracht die in Hem was. Maar dan moeten we ons wel ervan bewust zijn dat die Geest geen supermacht is die het allemaal in onze plaats komt doen, maar een uitnodigende bezieling die ons in alle vrijheid aanspreekt en altijd een beroep doet op onze persoonlijke medewerking. Wat kan die Geest komen doen? Jezus zei in het evangelie over hem: “Hij zal u alles leren en in herinnering brengen wat Ik u heb gezegd.” Dus de heilige Geest komt vooral om de herinnering aan Jezus levendig te houden, hij wil ons bezielen om het werk van Jezus verder te zetten. Ook vandaag, in deze tijd met eigen noden en moderne problemen, maar ook met nieuwe mogelijkheden en andere accenten. Liefhebben is zeker, denk ik, in een dankbare relatie leven met God. Hij geeft ons het leven, Hij geeft ons de liefde, gratis, als een geschenk. Maar liefhebben betekent ook dat we ervoor kiezen dat we in een gevende relatie willen leven met anderen, dat we dienstbaar zijn en mensen nabij zijn. Misschien kan de Geest van Jezus ons zeker leren: dankbaar zijn om het leven, met vreugde dienend in het leven staan zoals Jezus. 

Goede Vader,
Het lijkt wel alsof er overal in de wereld narigheid is.
Mensen zijn boos en vol haat.

Ze maken oorlog en veel ruzie.
Dat kan en mag zo niet doorgaan.
Waarom kunnen ze niet gewoon ophouden met al dat vechten?

God, help ons, om vrede te brengen in de wereld.
Laat mij beginnen in mijn eigen omgeving.

Geef ons de kracht om zachtmoedig en liefdevol te zijn.
Opdat er vrede komt, voor uw mensenkinderen, 

bij ons, in Oekraïne, in Gaza, in Oost-Congo en overal.
Amen.

diaken Julien Beckers