Inspiratie voor christenen | weekend 20-21 april
Ik ben de goede herder. De goede herder geeft zijn leven voor zijn schapen. Maar de huurling, die geen herder is en geen eigenaar van de schapen, ziet de wolf aankomen, laat de schapen in de steek en vlucht weg; de wolf rooft ze en jaagt ze uiteen. Hij is dan ook maar een huurling en heeft geen hart voor de schapen. Ik ben de goede herder.
Ik ken de mijnen en de mijnen kennen Mij, zoals de Vader Mij kent en Ik de Vader ken. Ik geef mijn leven voor de schapen. Ik heb nog andere schapen, die niet uit deze schaapsstal zijn. Ook die moet ik leiden en zij zullen naar mijn stem luisteren en het zal worden: één kudde, één herder. Hierom heeft de Vader Mij lief, omdat Ik mijn leven geef, om het later weer terug te nemen. Niemand neemt het Mij af, maar Ik geef het uit Mijzelf.” (Johannes 10,11-17)
In de zorg voor mensen staat de Goede Herder uit het evangelie wel als inspirerend model voor de mensen. In het stukje blijde boodschap dat we dit weekend mogen beluisteren in de weekendviering, steekt heel wat inspiratie voor de christenen. De Goede Heer geeft zijn leven, houdt het niet voor zichzelf, breekt en deelt met elkaar. Hij kent de zijnen, Hij heeft een hart voor de mens, draagt zorg voor hen, wil dat het hun goed gaat. Ik heb nog andere schapen, naast de zorg voor de eigen kleine kring heeft Hij oog en hart voor de vele anderen. Dit verhaal staat inspirerend voor de zorg om elkaar. We zullen deze concreet gestalte moeten geven, willen we in het voetspoor van Jezus gaan.
Verantwoordelijkheid ontvluchten
Soms gaan we een andere weg, de weg van de huurling; ontvluchten we onze verantwoordelijkheid, hebben we geen hart voor de ander en zitten we vol vooroordelen. We zijn geroepen om ook in deze tijd een goede herder te zijn: om mensen te helpen op te staan uit hun verlamdheid na een tegenslag, door attent te zijn in ons gezin, op de werkvloer, op school of in de parochie. Zelf hebben we ook in ons leven mogen ervaren hoe mensen herder voor ons zijn geweest: ouders, familie, leerkrachten, catechisten, vrienden … En nu mogen wij herder zijn voor mensen. Herder-zijn is niet zozeer een functie, maar het betekent getuige zijn, niet met mooie woorden, een leer en redeneringen, maar met het voorbeeld, met heel ons leven.
Roepingenzondag
Het is vandaag ook roepingenzondag. En misschien denken we met pijn in ons hart terug aan de tijd van vroeger toen elke parochie nog een pastoor (herder) had. Vandaag moet je bijna bij wijze van spreken met een vergrootglas op zoek gaan naar priesters. Bovendien roept de parochieherder vaak het beeld op van een oude man. Laten we daarom allemaal onze schouders onder de Kerk zetten, want allen zijn wij door het doopsel geroepen om dat Volk van God te zijn. Laten we bidden voor nieuwe priesters, maar laten we ook zelf een teken zijn van Gods aanwezigheid en van zijn goedheid voor alle mensen. In één woord: laten we goede christenen zijn, want dan zijn we ook meteen goede herders.
Goede God, Scheppende liefde,
Stem die roept tot dienstbaarheid, wij bidden U:
moge uw Licht in ons anderen verlichten,
moge uw Kracht in ons anderen tot steun zijn,
moge uw Geest in ons anderen begeesteren,
moge uw Woord in ons anderen bemoedigen,
moge uw Stilte in ons anderen beluisteren,
moge uw Liefde in ons anderen liefhebben,
moge uw Bron in ons anderen tot leven wekken.
Amen.
diaken Julien Beckers