Hou uw lampen brandend | weekend 10-11 augustus

Zorg ervoor dat jullie altijd klaarstaan
en dat jullie lampen branden in de nacht.
Gedraag jullie als mensen
die wachten op de thuiskomst van hun heer
die naar een bruiloft is.
Zij staan op de uitkijk
om op het eerste teken de deur voor hun heer open te doen.
Gelukkig de dienaren
die de heer bij zijn terugkomst zo zal aantreffen.
(Lucas 12*)

Wat God van ons vraagt, is niet zomaar onmiddellijk duidelijk.
Gods aanwezigheid in ons leven en in onze wereld,
kan je niet zomaar pakken …
Jezus spoort ons aan om waakzaam in het leven te staan,
wakker, met open ogen en een open hart.
Dan kunnen we God op het gepaste moment herkennen.
Dan staan we klaar om in te spelen op de kansen die Hij ons aanreikt.

We leven in een wereld waarin mensen zich voor alles moeten verzekeren en ook bijna tegen alles verzekerd zijn. Zelfs tegen een onvoorzien overlijden kunnen we ons verzekeren. Dat heet dan – kan het nog ironischer? – een levensverzekering. Als er een ding is dat niet te verzekeren is, dan is dat ons eigen leven. Misschien is de vraag wel of we daarvan wakker liggen. En vandaag worden wij in het evangelie opgeroepen om niet bang te zijn en wakend in het leven te staan: dus worden we uitgenodigd om waakzaam te zijn. En ja, we zijn waakzaam als het om onszelf gaat: we voorzien onze huizen van sloten en alarmsystemen, en we vinden vaak dat de politie nooit is waar ze moet zijn. En het ligt ook wel voor de hand dat we op de eerste plaats waakzaam zijn voor onszelf. Maar Jezus leert ons om waakzaam te zijn voor de anderen: ‘Gelukkig de dienaars die de heer bij zijn komst wakend zal vinden.’
Het is ook goed dat we waakzaam zijn voor anderen, voor onze omgeving, voor de armen en de kleinen, voor het leefmilieu en de wereld. Waakzaam zijn nodigt ook uit om in beweging te komen, om je verantwoordelijkheid op te nemen met en voor elkaar. Er is in onze samenleving heel wat onverschilligheid, mensen zijn vaak bekommerd, alleen maar om zichzelf. Als je naar iemand zijn verhaal luistert, als je aandacht hebt voor mensen hun vreugde en verdriet, als je mensen niet veroordeelt, maar laat zijn wie ze zijn; het is over die waakzaamheid dat Jezus het heeft.
Maar waakzaam zijn heeft ook te maken met wakker te worden of te blijven, met de ogen open te doen en opnieuw gaan zien. En geloven heeft daar ook mee te maken. Soms maken mensen in hun leven dingen mee die zo beangstigend zijn dat ze niet meer kunnen geloven, dat ze in de duisternis blijven zitten en geen licht meer zien. Hoe zit het met ons, hebben wij voldoende vertrouwen in het leven, voelen wij ons veilig bij God? Laten wij bidden om een waakzaamheid die ons in beweging zet voor de Kerk en de samenleving, maar vooral voor de kleinsten en zwaksten.

Christenen zijn eigenlijk
een speciaal soort mensen:
met taaie volharding blijven zij?
hoopvol uitzien naar de toekomst,
zij geven het nooit op, ondanks alles!
Van die levende verwachting
en dit volgehouden uitzien,
is ons voortdurend samenkomen
– zondag na zondag – een teken!
Ja, onze God is inderdaad
een God “die naar ons toekomt”
en ons bevrijding en heil brengt.
Gelukkig zijn wij,
als wij er diep van overtuigd zijn
dat wij op deze wereld
maar ‘passanten’ zijn
en dat God voor ons zelfs
een woning klaar heeft in het hemelse vaderland …

Heer God, hou ons wakker.
Geef ons een heldere blik en een klare visie.
Geef ons genoeg moed om te doen wat gedaan kan worden.
Geef ons genoeg vertrouwen om het wachten vol te houden.
Laat het feest van uw-liefde-voor-ons nu al beginnen
in ons hartelijk samenzijn met elkaar.
Door Jezus, uw Zoon en onze Broeder.