Hoopvol vooruitzicht | 13-14 november
Maar na die verschrikkingen zal in die dagen de zon verduisteren en de maan geen licht meer geven; de sterren zullen van de hemel vallen en de hemelse heerscharen in verwarring geraken; dan zullen zij de Mensenzoon zien komen op de wolken, met grote macht en heerlijkheid.
Dan zal Hij zijn engelen uitzenden om zijn uitverkorenen te verzamelen uit de vier windstreken, van het einde der aarde tot het uiteinde des hemels. (Marcus 13, 24-27)
Eindig
Tussen Allerheiligen en het feest van Christus-Koning volgende zondag lezen we tijdens de eucharistieviering Bijbelverhalen over de eindtijd. De lezingen nodigen ons uit om na te denken over het ‘einde der tijden’. We weten dat we zelf eindig zijn, dat we eens zullen sterven, dat we eens tot stof en as zullen wederkeren. Maar ook weten we dat de hele mensheid en de aarde kwetsbaar en broos zijn en dus ook even eindig zijn als wijzelf. De vele coronadoden wereldwijd en de mogelijke catastrofale gevolgen van de opwarming van de aarde spreken boekdelen. Een erg somber vooruitzicht: alles gaat uiteindelijk om zeep, alles verdwijnt, alles vergaat.
Zo roepen ook het Bijbelse verhaal schrikwekkende beelden op van die eindtijd: de zon zal verduisteren, de maan zal geen licht meer geven, de sterren zullen uit de hemel vallen en alles zal in verwarring geraken. Maar tegelijkertijd zeggen diezelfde verhalen dat dit einde echter niet het definitieve einde kan zijn. Meer nog, dat dit einde een radicaal nieuw begin betekent: voorbij broosheid, kwetsbaarheid en eindigheid zal er eeuwig leven zijn. Want de Mensenzoon, die bij God de Vader is, zal zijn engelen uitzenden op redding te brengen.
Onthulling
Alle zonden en ongerechtigheden zijn vergeven. Allen die slapen, zullen ontwaken. De wijzen zullen stralen en degenen die mensen tot gerechtigheid hebben gebracht, zullen schitteren als de sterren voor eeuwig en immer. Alles wat nu nog onduidelijk is en wat nu nog mysterie is en ondoorgrondelijk zal worden ‘onthuld’.
Een heel erg hoopvol vooruitzicht dus. Maar is dit enkel en alleen een ‘vooruitzicht’, iets voor een verre toekomst? Heeft deze Blijde Boodschap ook betekenis – nu al – voor vandaag?
Onze paus Franciscus vindt van wel. Met die hoopvolle kijk van de paus op de wereld zal de homilie tijdens de eucharistieviering zondag in de kerk eindigen … In de eucharistie willen we daarvoor God, onze Vader, danken.
Goede God, soms hebben we het gevoel dat we voor de afgrond staan en dat het einde van de wereld nabij is wanneer we de vele onheilstijdingen over het klimaat, over armoede in de wereld en over oorlog en zinloos geweld horen. Toch opent Gij steeds voor ons een hoopvol vooruitzicht omdat Gij redding brengt in ons leven, omwille van Jezus Christus, uw Zoon en onze Heer.