Herkomst woord Pasen
Waarschijnlijk staat Pasen in verband met het joodse feest ‘Pesach’. De joden herdenken de uittocht uit Egypte en daarmee het eind aan de slavernij in Egypte.
Dit feest duurt zeven of acht dagen en gaat gepaard met het slachten van een lam, het eten van ongezuurd brood en het drinken van wijn.
Het zou ook kunnen zijn, dat het afstamt van het Latijnse woord ’pascua’, dat weide betekent. Dit zou dan een verwijzing kunnen zijn naar de lente. De oud-Germaanse godin van de vruchtbaarheid, Eostre, zou er misschien ook wel mee te maken kunnen hebben. De Duitse en Engelse woorden voor Pasen zijn respectievelijk Ostern en Easter. Eastre is een oud woord voor lente. De Noorse godin Ostara, evenbeeld van Eostre, droeg als symbool een ei en een haas, die staan voor vruchtbaarheid.
Pasen valt op de zondag volgend op de eerste volle maan na de lente equinox (dag en nacht duren even lang). Voor 2020 is de volle maan op woensdag 8 april en daarom valt Pasen op zondag 12 april.
Paaseieren
Wat de paashaas en eieren met Pasen te maken hebben? Je hebt hierboven al kunnen lezen dat de Noorse godin Ostara een ei en een haas bij zich droeg. Ook waren er in verschillende gebieden (heidense) lentefeesten, waarbij er eieren in bomen werden gehangen om zo een vruchtbaar jaar te wensen.
Vanaf Aswoensdag begint de vastentijd, een periode waarin christenen eigenlijk geen vlees of zuivel mochten nuttigen, dus ook geen eieren. Kippen hielden daar natuurlijk geen rekening mee en legden nog steeds eieren. Op het laatst was er een overschot, die men dan kookte en met Pasen opat.
Het is allang geen gebruik meer om te vasten, althans niet door christenen. Wel wordt opgeroepen om na te gaan of je bewust met dingen kunt omgaan; meer is minder en minder is meer.
Paashaas
Door de komst van het protestantisme in de zestiende eeuw werd er niet meer gevast. De protestanten wilden hun kinderen nog wel eieren laten eten en hielden dat in stand. De haas, symbool voor vruchtbaarheid en begin van de lente, werd erbij gehaald, die dan de eieren zou hebben verstopt.
Wederopstanding
Ook in het begin van onze beschaving waren er lentefeesten om te vieren dat de winter voorbij was en de lente, een wedergeboorte van de natuur de dood had overwonnen. Goden en godinnen werden vereerd. En al die goden – Attis, Osiris, Orpheus, Tammuz, Dionysus – waren geboren uit maagden en na drie dagen opgestaan uit de dood. De Frygiërs, die Attis vereerden, rouwden op Zwarte Vrijdag om zijn dood en vierden zijn wederopstanding op de zondag erna, op de lente equinox. Frygië is een deel van klein-Azië en wordt ook in het Nieuwe Testament genoemd; apostel Paulus reisde door deze streek.