Goede voornemens | weekend 23-24 januari

vissers – dekenaat Genk

Nadat Johannes was gevangengenomen, ging Jezus naar Galilea en verkondigde er Gods Blijde Boodschap. Hij zei: ‘De tijd is vervuld en het Rijk Gods is nabij; bekeert u en gelooft in de Blijde Boodschap.’ 

Toen Jezus eens langs het meer van Galilea liep, zag Hij Simon en de broer van Simon, Andreas, terwijl zij bezig waren het net uit te werpen in het meer; zij waren namelijk vissers. Jezus sprak tot hen: ‘Komt, volgt Mij, Ik zal maken dat gij vissers van mensen wordt.’  Terstond lieten zij hun netten in de steek en volgden Hem. (Marcus 1, 14-18)

Goede voornemens

Met Nieuwjaar maken we goede voornemens om in het komende jaar onze levensstijl te veranderen, om te stoppen met roken, om matig wijn te drinken, om soberder en minder vetrijk te eten, om meer lichaamsbeweging te nemen, om ruimte te scheppen voor stilte, om regelmatiger te bidden of om vaker vrienden en kennissen te gaan bezoeken. Gemiddeld genomen blijven wij deze goede voornemens drie weken lang trouw. Bijgevolg overleven de meeste van die goede voornemens het einde van de maand januari niet. Hoe hard wij onszelf in het begin ook forceren om van levensstijl te veranderen, na een korte tijd vervallen we terug in onze oude leefpatronen. 

Heel moedig en oprecht hebben we een andere levensstijl uitgeprobeerd, maar op het einde van de rit moeten we vaststellen dat het ons niet gelukt is. Want moederziel alleen onszelf proberen te bekeren is onbegonnen werk. Terwijl de vele oproepen in de Bijbel tot bekering ons juist doen veronderstellen dat eigenmachtige bekering wel mogelijk is. We zijn er dikwijls even erg aan toe als een drugsverslaafde, die een nieuw leven wil beginnen. Alléén afkicken van de drugs is onvoldoende. Als hij na de therapie terug in hetzelfde milieu terecht komt, dan zal hij vroeg of laat opnieuw beginnen te spuiten. Een andere leefomgeving en nieuwe contacten met medemensen uitbouwen zijn onontbeerlijk om aan nieuwe leefgewoontes, zonder verdovende middelen, vorm te geven. 

Andere leefgewoonte in een andere leefomgeving

Het enige wat ‘wijzelf’ kunnen doen om onze leefgewoontes om te keren is ons begeven in een andere leefomgeving. Als ik dan voldoende tijd in die omgeving vertoef, dan zal die omgeving mijn leven langzaam omvormen. Deze weg bewandelen we vaak heel spontaan. Met Nieuwjaar gaan we samen met enkele vrienden een weddenschap aan om te stoppen met roken. In groep stoppen, stimuleert ieder om vol te houden. We sluiten ons aan bij een club wielertoeristen, zodat we wekelijks toch wat aan sport doen. Ons verlangen naar ontmoeting en gebed krijgt een dragende grond wanneer we samen met de trein op bedevaart gaan naar Lourdes. 

Medemensen in wiens omgeving wij mogen vertoeven zullen ons bekeren tot een gezondere levensstijl of tot een leven van stilte, gebed of ontmoeting. Bekering en verandering van levensstijl realiseren wij zelden op eigen houtje. Als we onszelf willen bekeren dan is de beslissende vraag: ‘In welke omgeving vertoeven wij of zouden wij willen vertoeven?’ 

Komt, volgt Mij

Vanuit deze achtergrond begrijpen we scherper de vraag van Jezus aan Simon en Andreas : ‘Komt; volgt Mij.’ ‘Wil je vertoeven in Mijn omgeving, volg Mij dan’: zo wordt ook ieder van ons uitgenodigd. Aan ons is er vervolgens de keuze of wij op deze uitnodiging ingaan om in de omgeving van Jezus Christus te vertoeven. Deze keuze – geleidelijk gerijpt of heel plots genomen – is het beginpunt van elke bekering. Het bekeren zelf is steeds een langdurig groeiproces, voor de rest van ons leven, waarbij we die nieuwe omgeving, waarin Jezus ons plaatst, op ons laten inwerken. 

Goede God, laat mij vertoeven in de nabijheid van Jezus, uw Zoon. Dan zal Zijn Geest van liefde, nederigheid en dienstbaarheid langzaam mijn leven omvormen, zodat ik kan binnentreden in uw Rijk. Amen.