Geestelijke blindheid genezen | weekend 7-8 september

effent, ga open – dekenaat Genk

Uit de streek van Tyrus vertrokken, begaf Jezus zich over Sidon naar het meer van Galilea, midden in de streek van Dekapolis. Men bracht een dove bij Hem, die ook moeilijk kon spreken en smeekte Hem dat Hij deze de hand zou opleggen. 

Jezus nam hem terzijde buiten de kring van het volk, stak hem de vingers in de oren en raakte zijn tong met speeksel aan. Vervolgens sloeg Jezus zijn ogen ten hemel op, zuchtte en sprak tot hem: “Effeta”, wat betekent: Ga open. Terstond gingen zijn oren open en werd de band van zijn tong losgemaakt, zodat hij normaal sprak. Hij verbood hun het aan iemand te zeggen; maar met hoe meer nadruk Hij dat verbood, des te luider verkondigden zij het. (Marcus 7,31-36)

Vandaag hebben we het zoveelste wonderverhaal uit het evangelie gelezen. Jezus geneest een doofstomme, een “moeilijk sprekende”. Wonderbare genezingen roepen bij ons, mensen van deze tijd, allerlei vragen op. Vandaag zegt Jezus tot ieder van ons: “Effeta, ga open!” Jezus geneest mensen van hun geestelijke blindheid. Lammen, mensen die in de put zitten en niet meer verder kunnen, helpt Hij weer opstaan. Mensen die door anderen niet aanvaard worden  en in zichzelf opgesloten zijn, doet hij weer opengaan. Ze mogen er weer bij horen, ze krijgen nieuwe kansen om zichzelf te zijn. Zijn wij allemaal niet op een of andere manier opgesloten in onszelf, soms een beetje blind en doofstom voor wat er rondom ons gebeurt? Ook bij ons kan er iets opengebroken worden, kan er een effeta-gebeuren plaatsvinden. En dan is het de kunst om zoals Jezus andere mensen nieuwe kansen te geven, de toekomst te openen waar wij kunnen.

De toekomst openen

Effeta, de toekomst openen. Hoe gaan wij in dit nieuwe werkjaar dit proberen als christen? Van welke blindheid, doofheid of stomheid moeten wij absoluut genezen? Misschien is er een situatie in ons werkmilieu die om verandering schreeuwt. Misschien moeten we ook wat meer tijd maken voor ons gezin. Vaak is ons leven zo druk, dat wij geen tijd meer hebben voor elkaar. We zijn doof en blind geworden voor belangrijke dingen, misschien moeten we in onze agenda wat dingen schrappen en vervangen. Hoe zit het met onze spiritualiteit, onze bezinning en herbronning? Maken wij er tijd voor? Durven wij ons leven regelmatig te toetsen aan het evangelie? Zijn wij ook langs de kant van de evangelische bezieling niet doof geworden? Ga, open, sta open, word een open mens, het is onmisbaar opdat het wonder kan waar worden om met mensen op weg te gaan. Het kan een tussenstap zijn op de weg naar het wonder. Wanneer we met en voor elkaar bidden, wanneer we open staan voor de ander zoals Jezus heeft gedaan, kan ook vandaag weer het wonder van toen gebeuren. 

Goede God, zo graag plaatsen wij onszelf in het centrum van het leven en van de belangstelling. Dat deed Jezus niet. Het centrum van Zijn leven was U, Zijn hemelse Vader én medemensen in nood. Geef ons de kracht om zoals Jezus te leven en onszelf uit het centrum te plaatsen, opdat uw Rijk van Liefde ten volle gestalte zou kunnen krijgen. Amen.

diaken Julien Beckers