Geen vrede, maar verdeeldheid | weekend 13-14 augustus

vrede – dekenaat Genk

“Ik ben geen vrede komen brengen, maar verdeeldheid!”, zegt Jezus vandaag in het evangelie. 

Dat klinkt ons vreemd in de oren. We hebben toch altijd geleerd dat christen-zijn te maken heeft met eenheid, verbondenheid en dus ook met liefde en vrede?

Natuurlijk is dit zo, en het evangelie van vandaag doet daar ook niets van af. Maar Jezus wil vandaag een ander belangrijk aspect belichten. Christen-zijn heeft ook te maken met kiezen, met overtuiging.

En dat is wel echt een uitdaging voor ons, Westerse christenen van de 21ste eeuw. De grootste bedreiging voor onze Westerse kerk is niet de tegenstand van ongelovigen of andersgelovigen, maar wel de lauwheid van de christenen zelf. De oorzaken van de geloofscrisis liggen niet zozeer buiten maar vooral binnen de Kerk. Ja, we zijn vaak lauwe christenen, warm noch koud.

privézaak

We maken van het geloof teveel een privézaak. En uit zogenaamd ‘respect voor ieders mening’ aarzelen we om in niet-gelovige milieus bescheiden maar kordaat voor onze overtuiging uit te komen.

Bovendien: ons geloof is teveel een apart schuifje, dat vaak gesloten blijft. Op zondag komen we naar de kerk, maar de andere dagen draaien we gewoon mee in de wereld met zijn eigen normen en wetten. Het evangelie wil geen apart schuifje zijn, maar wel gist in het deeg, licht dat door alles heen straalt, zout dat alles smaak geeft!

Het evangelie van vandaag nodigt ons dus uit om bewuster te kiezen voor ons geloof en om het ook consequenter en radicaler te beleven. En om ons niet te vlug terug te trekken als dit onbegrip of weerstand oproept. Niet om mensen te storen of te vervelen. Maar wel om hen ‘leven’ aan te reiken, ‘leven en vreugde in alle volheid’!