Evangelie bekeken vanuit het leven en sterven van paus Franciscus | zondag 27 april

Na deze woorden blies Hij over hen en zei: “Ontvang de heilige Geest. Aan wie ge de zonden vergeeft, zijn ze vergeven, en aan wie ge ze niet vergeeft, zijn ze niet vergeven.”
Tomas, een van de twaalf, ook Didymus genaamd, was echter niet bij hen, toen Jezus kwam. De andere leerlingen vertelden hem: “Wij hebben de Heer gezien.” Maar hij antwoordde: “Als ik niet in zijn handen het teken van de nagelen zie en mijn vinger in de plaats van de nagelen kan steken en mijn hand in zijn zijde leggen, zal ik het niet geloven.” Acht dagen later waren zijn leerlingen weer in het huis bijeen, en nu was Tomas er bij. Hoewel de deuren gesloten waren, kwam Jezus binnen, ging in hun midden staan en zei: “Vrede zij u.” Vervolgens zei Hij tot Tomas: “Kom hier met uw vinger en bezie mijn handen. Steek uw hand uit en leg die in mijn zijde, en wees niet langer ongelovig, maar gelovig.” Toen riep Tomas uit: “Mijn Heer en mijn God!” Toen zei Jezus tot hem: “Omdat ge Mij gezien hebt, gelooft ge? Zalig die niet gezien en toch geloofd hebben.” Nog vele andere tekenen heeft Jezus gedaan in het bijzijn van zijn leerlingen, welke niet in dit boek zijn opgetekend, maar deze hier zijn opgetekend, opdat gij moogt geloven, dat Jezus de Christus is, de Zoon van God, en opdat gij door te geloven leven moogt bezitten in zijn Naam.  (Johannes 20,19-31)

Laten we samen naar het Evangelie van deze zondag kijken vanuit het leven en sterven van paus Franciscus.

Vrede zij u

1. De eerste woorden van de verrezen Jezus, zijn telkens weer: “Vrede zij u!” De apostelen hadden Jezus verloochend en verlaten. Maar wanneer Jezus als de Verrezene verschijnt is er naar hen toe geen enkel verwijt, enkel vrede.
Paus Franciscus straalde de vrede van de verrezen Jezus uit! Wanneer mensen hem hun kinderen in handen gaven, viel het op dat deze niet huilden (zoals ze wel eens bij een vreemde doen); ze voelden de vrede die van de paus uitstraalde. Zelfs mensen die hem slechts heel kort hebben ontmoet, getuigen dat ze warmte, nabijheid en vrede hebben ervaren. 
Dat is een eerste boodschap die paus Franciscus ons meegeeft: bewaar altijd de vrede in je hart, vanuit je geloof en je gebed. En ga met die vrede naar mensen toe …

Aanraken

2. Vervolgens: Thomas wil absoluut Jezus’ kruiswonden aanraken; dat blijkt voor hem noodzakelijk te zijn om te kunnen geloven in de verrijzenis. Thomas kan niet geloven in een ‘goedkope’ verrijzenis, alsof Goede Vrijdag een ongelukje was, dat vlug moest worden rechtgezet. Hij wil met eigen ogen vaststellen dat de Verrezene wel degelijk de Jezus is, die heeft geleden en aan het kruis is gestorven …
Paus Franciscus had een bijzondere aandacht voor gewonde en gekwetste mensen. Hij raakte ook letterlijk hun ‘kruiswonden’ aan: hij omhelsde mensen met een huidziekte of een handicap; hij waste de voeten van gevangenen; tijdens zijn bezoek aan België ging hij met daklozen aan tafel. Hij vulde de wonden van al deze mensen met de nabijheid van de verrezen Heer. En dat veranderde hun leven!Dat is een tweede boodschap van de paus aan ons allen: laat je raken door gekwetste mensen en schenk hen alle liefde en warmte die je in je hebt!

Getuige zijn van Jezus Christus

3. En ten slotte zegt Johannes: “Ik schrijf dit alles neer, opdat ook gij moogt geloven dat Jezus de Christus is, de Zoon van God, en opdat gij door te geloven leven moogt vinden in zijn naam!”
Paus Franciscus beleefde zelf radicaal het Evangelie om getuige te zijn van Jezus Christus. Dat deed hij in de hoop dat vele mensen Jezus beter zouden leren kennen, opdat ze leven zouden vinden in alle volheid.
Dat is een derde boodschap die paus Franciscus ons meegeeft: blijf je leven lang zoeken om het Evangelie voluit te beleven; zo word je een getuige van Jezus; en enkel langs die weg kan je het Evangelie aanreiken aan de mensen om je heen!

Dank je wel, paus Franciscus, voor alles wat je voor onze Kerk hebt betekend. Wij zullen proberen uw geestelijke erfenis in ere te houden!

deken Luc Herbots