De sterren in ons leven | weekend 6-7 januari

Toen koning Herodes dit hoorde, werd hij verontrust en heel Jeruzalem met hem. Hij riep alle hogepriesters en Schriftgeleerden van het volk bijeen en legde hun de vraag voor, waar Christus moest geboren worden. Zij antwoordden hem: “Te Betlehem in Juda. Zo immers staat er geschreven bij de profeet: En gij, Betlehem, landstreek van Juda, gij zijt volstrekt niet de geringste onder de leiders van Juda, want uit u zal een leidsman tevoorschijn treden, die herder zal zijn over mijn volk Israël.” 
Toen ontbood Herodes in het geheim de Wijzen en vroeg hun nauwkeurig naar de tijd waarop de ster verschenen was. Daarop zond hij hen naar Betlehem met de opdracht: “Gaat een zorgvuldig onderzoek instellen naar dat Kind en wanneer gij het gevonden hebt, bericht het mij dan, opdat ook ik het hulde kan gaan brengen.” Na de koning aangehoord te hebben vertrokken zij. En zie, de ster die zij in het oosten gezien hadden, ging voor hen uit totdat zij boven de plaats waar het Kind zich bevond stil bleef staan. Op het zien van de ster werden zij vervuld van overgrote vreugde. Zij gingen het huis binnen, zagen er het Kind met zijn moeder Maria en op hun knieën neer vallend betuigden zij het hun hulde. Zij haalden hun schatten tevoorschijn en boden het geschenken aan: goud, wierook en mirre. En in een droom van Godswege gewaarschuwd niet meer naar Herodes terug te keren, vertrokken zij langs een andere weg naar hun land. (Mattheüs 2,1-12)

Vandaag laten mensen zich leiden door de gps die gestuurd wordt door satellieten die rond de aarde hangen. In de tijd van Jezus’ geboorte baseerde men zich op instrumenten van God: de zon, de maan en de sterren. Vandaag volgen vele mensen andere sterren: die van macht, egoïsme, eigenbelang, geld, aanzien, rijkdom, goedkoop plezier … Maar de wijzen uit het Oosten volgden een ster die hun de weg wees en hen bracht naar het Kind Jezus in de kribbe. Het waren zij die zagen wat er gebeurde. Zij zagen God knipogen, hoorden Hem spreken en voelden wat God zeggen wou. En daar ligt dan ook vandaag al een vingerwijzing: ook vandaag roept God nog, schitteren Gods sterren. Ze zijn nog niet gedoofd. Er zijn nog tekenen van God liefde. Ook vandaag zijn er nog mensen die zien. Ook vandaag zijn er mensen die niet verblind zijn en die oog hebben voor Gods licht. Wel minder, maar ze zijn er nog. 

Het Licht van de wereld

God heeft zijn Zoon aan ons gegeven, Hij is het Licht van de wereld. Vanuit zijn Licht mogen wij leven. Ik denk dan aan die vele mensen die hebben meegedaan met ‘Soep op de stoep’ of voedselpakketten hebben geschonken, de vele mensen die aandacht hebben voor de mensen aan de kant en die voor hen een licht zijn in de soms duistere momenten van hun leven. En misschien hadden de wijzen een ander eindpunt verwacht dan ze gevonden hadden. Misschien dachten ze wel aan een prins in een mooi paleis, met een prachtige hofhouding. Maar ze lieten zich leiden door de werkelijkheid, verrassend en onvoorspelbaar, en ze vonden de Verlosser als het kleine en kwetsbare kind van een eenvoudige moeder. Ze waren niet ontgoocheld. Ze verheugden zich en vereerden Hem. 

Welke ster zien wij?

Zoals altijd moeten wij ons afvragen waar wijzelf staan in het verhaal. Welke ster zien wij? Door welke ster laten wij ons leiden? Laten wij samen op zoek gaan naar Jezus! Alleen zo kan ook dit jaar een echte ontmoeting groeien met God. Zo zal er nieuwe bezieling groeien in ons. En dan zullen we misschien, zoals de Wijzen, weer andere wegen durven gaan in het leven. 

God, Gij schenkt Jezus aan de mensen,
over alle grenzen heen.
In Hem maakt Gij ons uw liefde openbaar.
Wij bidden dat dit wonder ons mag raken,
zodat wij ook uw licht in de wereld doorgeven,
geleid door Jezus uw Zoon 
en geïnspireerd door zijn Geest. Amen.

diaken Julien Beckers