De hemel verdienen | weekend 11-12 september
Jezus trok nu met zijn leerlingen naar de dorpen rond Caesarea van Filippus. Onderweg stelde Hij aan zijn leerlingen de vraag: “Wie zeggen de mensen dat Ik ben?”
Zij antwoordden Hem: “Johannes de Doper, anderen zeggen Elia en weer anderen, dat Gij een van de profeten zijt.” Daarop stelde Hij hun de vraag: “Maar gij, wie zegt gij dat Ik ben?” Petrus antwoordde: “Gij zijt de Christus.” Maar Hij verbood hun nadrukkelijk iemand hierover te spreken. Daarop begon Jezus hun te leren, dat de Mensenzoon veel zou moeten lijden en door de oudsten, de hogepriesters en de schriftgeleerden verworpen worden en ter dood gebracht, maar drie dagen later verrijzen. Hij sprak deze woorden zonder terughoudendheid. (Marcus 8, 27-32)
Goddelijk volmaakt
De hemel verdienen, hoe doe je dat? Want is geloven niet op de eerste plaats op de hemel gericht? Heel wat opvattingen over geloof kunnen ons de indruk geven dat wij ‘goddelijk’ moeten worden en ‘volmaakt’. Stelt Jezus dit niet zelf in het Matteüsevangelie: “Wees volmaakt, zoals jullie hemelse Vader volmaakt is.” Probeer goed te zijn, zoals de hemelse Vader goed is. Probeer barmhartig en rechtvaardig te zijn, zoals de hemelse Vader dit is. De volmaakte mens, de perfecte gelovige, de gelukte christen en een immer liefdevolle kerk staan in deze benadering centraal. Ook het hedendaags psychologisch klimaat speelt daar gretig op in. In een wereld waar alles perfect moet zijn is het moeilijk om – ook in geloofszaken – niet perfectionistisch te worden.
Maar de bijbel zelf biedt ook heel wat tegengewicht, onder meer in de lezingen van deze zondag. Als we aandachtig lezen kunnen we een beweging ontdekken die niet in eerste instantie naar de hemel verwijst. Het is een beweging die niet op de eerste plaats oog heeft voor het verhevene, het goede of het volmaakte. Maar het is een beweging die als het ware de omgekeerde weg beschrijft.
Omgekeerde weg
Deze omgekeerde weg gaat niet naar boven maar naar beneden, naar de aarde, naar de mens. Het is de weg die in het begin van het Johannesevangelie beschreven wordt: “het Woord is vlees (mens) geworden en heeft onder ons gewoond”. Na de menswording gaat deze weg voor Jezus verder naar beneden. Beginnend als gezagsvolle rabbi zal het leven van Jezus eindigen in een verloochening door zijn leerlingen en in een verwerping van zijn leer door schriftgeleerden en Farizeeën. De geloofsweg van Jezus eindigt in lijden en vernedering.
“Daarop begon Jezus hun te leren dat de Mensenzoon veel zou moeten lijden en door de oudsten en de hogepriesters en de schriftgeleerden verworpen moest worden.” Deze weg van het lijden is een weg naar beneden. Een weg die uiteindelijk naar het graf leidt. Zo brengt de geloofsweg (naar beneden) ook ons vandaag bij de medemens in nood, bij de vernederde mens en bij de lijdende mens. Want de hemel verdienen gebeurt op aarde doorheen de broederlijkheid met mensen in nood.
Goede God, komende van bij U is Jezus de weg gegaan naar de zondige, de zieke, de uitgestotene, de lijdende medemens. Het was de weg van de hemelse glorie naar onze aardse realiteit. Doe ook ons niet voorbijgaan aan mensen in nood. Want wij allen zijn geroepen tot broederlijkheid. Amen.