Tweede adem | weekend 23-24 maart

In het weekend van 23-24 maart vieren we de derde zondag van de veertigdagentijd. 
In de lezingen horen we dat Mozes een tweede adem vindt, wanneer God hem roept bij de brandende braamstruik. Ook de wijngaardenier uit het evangelie vindt een tweede adem en engageert zich voor de tot dan toe onvruchtbare vijgenboom.

Iemand had in zijn tuin een vijgenboom staan die nog nooit vruchten had gedragen. Hij wilde hem laten omhakken, maar zijn dienaar zei: “Laat mij de grond eromheen eerst nog eens omspitten.” (Lucas 13, 6 – 9)

De veertigdagentijd
is een tijd bij uitstek
om in je eigen hart te kijken
– zegt God –
en om na te gaan
of je geloof in Mij 
vruchtbaar en zichtbaar wordt
in je aandacht en je zorg
voor je medemensen,
dichtbij of wereldwijd …
Mocht dit niet zo zijn,
dan wil Ik je uitnodigen
de akker van je hart 
nog eens om te spitten
en je open te stellen 
voor mijn liefde,
want alleen liefde maakt je 
mooi, héél mooi!
En misschien …
misschien draag je dan
volgend jaar vrucht …
Ik hoop het 
– zegt God –
en Ik wacht erop!

Stel je eens voor, je bent directeur van een bedrijf met een aantal mensen in dienst. Op zekere dag word je gebeld door een ambtenaar van de gevangenis met de vraag of je een jongeman in dienst wilt nemen die net uit het gevang komt. Hoe reageer je dan? Misschien denk je, oei … of het je even slikken. Maar wat doe je als je christen bent? Durf je in je hart het wantrouwen tegenover die man ombuigen om hem nieuwe kansen te geven? Want daarover gaat het evangelie dit weekend.
God heeft geduld met mensen en geeft altijd weer nieuwe kansen. Dat vertelt Jezus ons in het verhaal van de vijgenboom. ‘Hak hem maar om’, zegt de ongelukkige eigenaar. Maar de knecht vraagt om uitstel, om geduld en vertrouwen. Hj zegt: “Ik zal de grond nog eens omspitten, hem nog eens wat extra mest geven; misschien draagt hij dan wel vrucht, volgend jaar misschien. Zo niet, dan kunnen we hem nog omhakken.”
Doen we het allemaal wel niet eens, er met de botte bijl op inhakken, mensen beschuldigen, leugens vertellen … Of het nu gebeurt bij familieruzies, een aanrijding bij stakingen in een bedrijf, onenigheid in de Kerk, we zeggen allemaal heel vlug wie de schuldige is. Misschien kunnen we even kijken naar de tuinman uit het evangelie. Hij stelt zichzelf de vraag: heb ik er wel genoeg aandacht en tijd aan besteed, aan die vijgenboom?
Nog vier weken scheiden ons van Pasen. We kunnen deze tijd gebruiken om stil te staan bij de vruchten van onze eigen vijgenboom. Hangen er Dig jaar wat vruchtjes aan? Of zal de Heer van de oogst teleurgesteld naar onze lege takjes kijken?
Deze parabel roep ons op dat ook wij – net zoals de wijngaardenier – geduld zouden hebben met elkaar en dat wij voor elkaar zorg, veel zorg, dragen. En dan kunnen ook wij in de toekomst goede vruchten voortbrengen.
Wie de botte bijl hanteert, maakt veel kapot. Wie geduld heeft, ziet soms onverwacht vruchten groeien. Niet onmiddellijk, maar volgend jaar misschien.

Vrijwilligers van Broederlijk Delen hebben een lange adem nodig om zich blijvend te engageren. Maar onze volgehouden steun kan wel een tweede adem geven aan de boerengemeenschappen in Guatemala.