Sint-Kristoffel | weekend 26-27 juli

Op een keer was Jezus ergens aan het bidden.
Toen Hij ophield, zei één van zijn leerlingen tot Hem:
‘Heer, leer ons bidden,
zoals Johannes het ook aan zijn leerlingen geleerd heeft.’
Hij sprak tot hen: ‘Wanneer ge bidt, zegt dan:
Vader, Uw Naam worde geheiligd,
Uw Rijk kome.
Geef ons iedere dag ons dagelijks brood,
en vergeef ons onze zonden, want ook wijzelf vergeven aan ieder die ons iets schuldig is;
en leid ons niet in bekoring.’ (Lucas 11, 1-4)
Ergeren jullie je ook aan wielertoeristen die, omdat ze in groep zijn, menen zich niet aan de verkeersregels te moeten houden? Of misschien verlies je je geduld bij een automobilist voor jou, die veel te traag de autostrade oprijdt en daardoor zichzelf en de achterliggers met zijn lage snelheid in gevaar brengt.
De grootste ergernis vandaag in het wegverkeer is heel zeker over jongeren op hun fatbikes, die aan volle snelheid de stoep op en af rijden.
Nultolerantie
Als het over fatbikes gaat, dan pleiten we heel vlug voor nultolerantie.
De politie neemt bij een overtreding best onmiddellijk zonder pardon die fatbikes in beslag.
Is het je niet opgevallen dat wij bij fouten van anderen, zoals onder invloed of te snel rijden in bebouwde kom, pleiten voor nultolerantie?
Terwijl als wijzelf die fouten maken, dat wij dan rekenen op begrip, op toegeeflijkheid en tolerantie. Wij hebben dan allerlei excuses waarom ons eigen foute gedrag in het wegverkeer door de vingers zou moeten gezien worden.
Nultolerantie voor de nadere weggebruiker, begrip en toegeeflijkheid voor onszelf.
Deze houding is natuurlijk heel menselijk, maar wel niet christelijk.
In het evangelie leert Jezus aan zijn leerlingen en aan ieder van ons het Onzevader. Echter één bede in het Onzevader speelt ons voortdurend parten, namelijk deze bede: “Vergeef ons onze zonden, want ook wijzelf vergeven aan ieder die ons iets schuldig is.”
Met andere woorden: ‘als wij zelf rekenen op begrip voor onze fouten in het wegverkeer; dan moeten we toch ook enig begrip aan de dag kunnen leggen voor de fouten van de anderen’.
Misschien is het bidden van het Onzevader wel de beste remedie tegen verkeersagressie, tegen het heft in eigen handen nemen bij fouten en overtredingen van andere weggebruikers.
Sodom en Gomorra
Het is ook de houding die wij zien bij Abraham in de eerste lezing.
God wil de steden Sodom en Gomorra vernietigen, omwille van de zonden die daar gebeuren.
Daarom God zegt tegen Abraham: `Luid stijgt de roep om wraak uit Sodom en Gomorra op! Uitermate zwaar is hun zonde!’
God wil, omwille van de zware zonden, de steden Sodom en Gomorra vernietigen. Een vorm van nultolerantie ‘avant la lettre’.
Abraham pleit echter bij God om tolerantie en begrip. Ook al is het gedrag van de meerderheid van de inwoners in Sodom en Gomorra immoreel, toch zijn er ook rechtvaardigen.
Vandaar dat Abraham nogmaals zijn nek uitsteekt en zegt: `Laat mijn Heer niet kwaad worden, als ik nog een keer spreek; misschien zijn er maar tien rechtvaardigen te vinden.’ En de God zei: `Ik zal de stad niet verwoesten, omwille van die tien.’
Laten wij vanuit eenzelfde gezindheid niet langer meer spreken over ‘de’ jongeren op hun fatbikes en hen allen over dezelfde kam scheren. Want waarschijnlijk zijn er meer dan tien rechtvaardigen onder hen.
Goede God, op voorspraak van de heilige Christoffel,
vragen wij U dat wij gespaard mogen blijven
van ongelukken in het wegverkeer
en dat onze kinderen en kleinkinderen
veilig mogen zijn op hun wegen doorheen het leven. Amen.
pastoor-moderator Ruddy Pareyns