Mijn schapen luisteren naar mij | weekend 11-12 mei
Wij stappen met hem mee … in vertrouwen
In die tijd zei Jezus tot de joden:
“Mijn schapen kennen mijn stem en luisteren naar Mij.
Ik ken ze alle. Zij volgen Mij en Ik geef ze eeuwig leven.
Nooit zullen zij verloren lopen
en niemand zal ze van Mij kunnen wegroven.
Want mijn hemelse Vader, die ze Mij gegeven heeft, is groter dan wie ook. En uit zijn hand kan niemand iets roven.
Mijn Vader en Ik, Wij zijn één.”
(Johannes 10*)
Er gebeurt iets in ons leven wanneer we goedheid ondervinden, wanneer we bekend en bemind zijn. Het geeft ons een diep vertrouwen in het leven. Die goedheid van God wordt ons toegezegd !
De tijd dat de Kerk de gelovigen aanspreekt als ‘schapen’ is voorbij. Als vroeger een pastoor werd aangesteld, ging het in toespraken ook over herders en schapen. Vandaag zijn er minder herders en worden zij omringd door een team van mensen die met hen verantwoordelijkheid willen dragen. Als we vandaag worden uitgenodigd om te luisteren naar zijn stem, wil dat niet zeggen dat mensen als domme schapen of kuddedieren achter Hem aan moeten lopen. Luisteren naar de stem van Jezus, wil niet zeggen ‘ja’ knikken.
Maar luisteren naar de stem van Christus wil zeggen: doen wat Jezus zou hebben gedaan.
Onze dagelijkse ervaringen leren ons hoe moeilijk het toch is om te luisteren naar anderen. We willen immers altijd zelf het woord hebben en over onszelf praten. Wat anderen zeggen, interesseert ons weinig, als wij maar zelf aan het woord komen.
Luisteren naar de stem van Jezus is ook in deze tijd moeilijk geworden.
Misschien één reden, naast nog vele andere, waardoor jongeren niet meer kiezen voor de weg van het priesterschap. In de drukte van de wereld, in de oppervlakkigheid van het leven, in het beleven van goedkoop plezier wordt desem van Jezus overtroffen. Veel mensen hebben het ook opgegeven om te luisteren omdat ze het zelf niet meer zo goed weten. We hebben priesters en diakens nodig in onze Kerk, maar ook vele christenen, vele leken die herder van medemensen willen zijn.
De stem van de Heer bereikt ons nog langs verschillende kanalen; langs ons geweten, in het lezen van Gods Woord, in de eucharistie en het gebed, in de concrete vraag van medemensen. De Heer spreekt tot ons via de mensen in nood. We ervaren Hem bijvoorbeeld in een zieke die vraagt om een troostend word of een zalvend gebaar, in de eenzame mens die uitziet naar een babbel. Laten we ons hart openen voor zijn stem vanuit de zekerheid dat Hij met ons meetrekt.
Als je in Mij gelooft
en als je probeert te leven
met het hart van Jezus,
zul je nooit verloren gaan
– zegt God.
Zelfs wanneer je sterft,
dan nog zul je leven vinden,
eeuwig leven,
omdat jij en Ik
één zijn geworden
en van elkaar zijn gaan houden.
Liefde sterft immers niet,
maar maakt je mooi,
nu reeds, vandaag,
en morgen,
wanneer je Mij zult zien
van aangezicht tot aangezicht,
en wanneer mijn leven
jouw leven is geworden: bron van tederheid en vrede.
Heer onze God,
in Jezus, de verrezen Heer
hebt Gij ons een goede Herder gegeven.
Zijn zorg en liefde vervullen ons met vreugde.
Wij bidden
dat zijn toewijding en goedheid de onze mogen worden,
door de kracht van de Geest
en voor alle dagen van ons leven.
Amen.
Dit weekend is het voor de kerk ‘roepingenzondag’.
We willen dan ook bijzonder bidden om mensen, die met hun hele leven teken zijn van Gods goedheid. We bidden om vurige christenen, getuigende gehuwden, geloofwaardige diakens, priesters en religieuzen.
Graag vragen wij aandacht voor de roeping van pastoor Emmanuvel. Hij behoort tot de religieuze orde Heralds of the Good News.
Dit weekend is de opbrengst van de collecte in de kerken van de Pastorale Eenheid Sint-Franciscus speciaal voor deze missie-orde om schoolbussen voor kinderen in de nieuwe provincie in India aan te kunnen kopen.
Ieder kind heeft immers recht op onderwijs.