In het zand schrijven | weekend 2-3 april

Zij plaatsten haar in het midden en zeiden tot Hem: “Meester, deze vrouw is op heterdaad betrapt, terwijl ze overspel bedreef. Nu heeft Mozes ons in de Wet bevolen zulke vrouwen te stenigen. Maar Gij, wat zegt Gij ervan?” Dit bedoelden ze als een strikvraag in de hoop Hem ergens van te kunnen beschuldigen. Jezus echter boog zich voorover en schreef met zijn vinger op de grond. Toen ze bij Hem aanhielden met vragen, richtte Hij zich op en zei tot hen: “Laat degene onder u die zonder zonden is, het eerst een steen op haar werpen.” Weer boog Hij zich voorover en schreef op de grond. Toen zij dit hoorden, dropen zij een voor een af, de oudsten het eerst, totdat Jezus alleen achterbleef met de vrouw, die nog midden in de kring stond. Nu richtte Jezus zich op en sprak tot haar: “Vrouw, waar zijn ze? Heeft niemand u veroordeeld?” Zij antwoordde: “Niemand, Heer.” Toen zei Jezus tot haar: “Ook Ik veroordeel u niet; ga heen en zondig van nu af niet meer.” (Johannes 8, 1-11)

In het zand schrijven

Jezus schreef met zijn vinger op de grond, in het zand. Waarom zou Hij dit gedaan hebben? Wat zou hij in het zand geschreven hebben? We weten het niet. Maar we hebben wel een vermoeden. Het zou heel goed kunnen zijn, dat Hij alle grieven die zijn tijdgenoten uitbrachten ten opzichte van de overspelige vrouw, in het zand heeft geschreven. Immer als Hij al die grieven in het zand schrijft, dan moet Hij die niet in zijn hart schrijven, en zo blijft zijn hart vrij om te beminnen. 

Een hart vol liefde

Alleen een hart vol liefde kan zeggen: ‘ik veroordeel je niet’. Alleen een hart vol liefde kan zeggen na alles wat er gebeurd is: ‘Ga heen, zondig niet meer, want jij krijgt nieuwe kansen. Je mag opnieuw beginnen met een zuiver lei, wat er ook gebeurd moge zijn.’ Dit bevrijdend spreken kan alleen door Iemand die zijn hart vrijhoudt van vooroordelen, van wrok en haat. Dit bevrijdend spreken kan alleen door Iemand wiens hart louter liefde is. 

Daarom schrijft Jezus in het zand. Zijn hart wordt niet aangetast door de opwinding van de omstanders en door de negatieve oordelen die zij uitspreken. Dit alles staat voor Jezus enkel in het zand geschreven. Met één handgebaar is dit uitgewist. Verdwenen en vergeten voor altijd.

Wat een verademing. Geheel anders dan de vele grieven die vandaag geventileerd worden in de sociale media, op internet en twitter. Op sommige momenten krijgt iemand die iets verkeerd gedaan heeft het wereldwijde internet op zijn nek en wordt de zondaar wereldwijd aan de schandpaal geplaatst. Onuitwisbaar worden al deze berichten bewaard. Nog lang nadat de gebeurtenissen voorbij zijn. Op de sociale media kan niemand opnieuw met een zuivere lei beginnen. 

Nieuwe kansen

‘Ga heen, zondig niet meer, want jij krijgt nieuwe kansen. Je mag opnieuw beginnen met een zuivere lei, wat er ook gebeurd moge zijn.’ Deze vorm van vergeving bestaat niet op de sociale media. Voor eeuwig blijft de zondaar gebrandmerkt op internet. 

Daarom gaan er steeds meer stemmen op ‘om het recht om vergeten te worden’ op te eisen. Vergeven gaat veel verder dan het recht om vergeten te worden. Vergeten veronderstelt de afwezigheid van een relatie met een ander. Vergeven is een relatie een nieuwe kans geven. 

God vergeet in zijn liefde geen enkel mens, hoe zwaar zijn zonden ook mogen wezen. God, in zijn liefde, vergeeft en geeft daarmee aan elke mens een nieuwe kans. Een vergevende God is Jezus aan ons komen openbaren, toen Hij met zijn vinger schreef op de grond in het zand.

Goede God, ik sta voor een groot probleem: het gaat over iemand die mij pijn heeft gedaan en mij diep heeft gekwetst. De bitterheid en de wrok zijn nog steeds in mijn hart. Alleen door te vergeven kan die bitterheid en wrok uit mijn hart verdwijnen. Help mij daarbij en leer mij in het zand te schrijven, want ik stoot op mijn eigen onmacht. Amen.