Ieder einde is een begin | weekend 15-16 november
Wat ge daar ziet: er zal een tijd komen, dat er geen steen op de andere gelaten zal worden, alles zal verwoest worden.’ Ze vroegen Hem nu: ‘Meester, wanneer zal dat dan plaats vinden? En wat zal het teken zijn dat dit gaat gebeuren?’
Maar Hij zei: ‘Weest op uw hoede, dat gij niet in dwaling gebracht wordt. Want velen zullen optreden in mijn Naam en zeggen: Ik ben het, en: Het ogenblik is nabij. Loopt niet achter hen aan. En wanneer gij hoort van oorlogen en onlusten, laat u dan niet uit het veld slaan. Dat alles moet wel eerst gebeuren, maar het einde volgt niet terstond.” Toen sprak Hij tot hen: “Er zal strijd zijn van volk tegen volk en van koninkrijk tegen koninkrijk; er zullen hevige aardbevingen zijn, en hongersnood en pest, nu hier en dan daar, schrikwekkende dingen en aan de hemel geweldige tekenen. Maar nog voor dit alles geschiedt, zullen zij u vastgrijpen en vervolgen; zij zullen u overleveren aan de synagogen en gevangenzetten, u voor koningen en stadhouders voeren omwille van mijn Naam. Het zal voor u uitlopen op een getuigenis. Welnu, prent het u in, dat gij dan uw verdediging niet moet voorbereiden. Want Ik zal u een taal en een wijsheid geven, die geen van uw tegenstanders zal kunnen weerstaan of weerspreken. Ge zult zelfs door ouders en broers, door bloedverwanten en vrienden overgeleverd worden en sommigen van u zullen ze ter dood doen brengen. Ge zult een voorwerp van haat zijn voor allen omwille van mijn Naam; geen haar van uw hoofd zal verloren gaan. Door standvastig te zijn zult ge uw leven winnen. (Lucas 21,6-19)
Het eerste én het laatste woord
Waar gaat het met de wereld naar toe?
Is er nog wel een toekomst of staat het einde voor de deur
Soms zeggen wij wel eens: “dat loopt nog slecht af” …
Leveren wij ons over aan doemdenken zonder hoop?
Het evangelie spreekt een andere taal!
Het roept op tot standvastigheid en trouw, vanuit ons geloof
dat God, die aan het begin van alle leven staat,
ook aan het einde zal staan,
dat Hij het eerste én het laatste woord heeft.
Niet bang laten maken
Het is herfst, het wordt kouder; het is al vroeg donker en de bladeren. vallen van de bomen. Het is een wat sombere tijd, zeker als het dan nog mistig is of regent. Mensen die er gevoelig voor zijn, zien het in die dagen soms somber in en hebben geen zin in het leven.
Maar het is ook een sombere tijd als men het wereldnieuws op zich af laat komen. Zoveel mensen op de vlucht, geweld in de wereld, honger, er is onzekerheid bij mensen.
En dan horen we dit weekend ook nog eens een heel sombere evangelietekst. Er is sprake van verwoestingen, van strijd, van aardbevingen en ja, daar wordt een mens niet blij van. Ten tijde van Lucas leek het erop dat het einde van de wereld nabij was. Het evangelie nodigt mensen uit om zich niet te laten beïnvloeden door doemdenkers en roept ons op om ons niet uit het veld te laten slaan. We worden aangemoedigd om de moed niet te verliezen, maar om door te gaan en standvastig te zijn.
Doorgaan met het beleven en getuigen van de boodschap van Jezus. Dit geldt ook voor ons, vandaag. We moeten ons niet bang laten maken, ons niet laten verlammen, maar trouw en vastberaden zijn aan de opdracht als christen.
Hoop proberen waar te maken
We moeten blijven hopen op vrede en gerechtigheid in de wereld, ook al is de werkelijkheid vandaag anders. Want hopen op heeft alleen maar zin als we die hoop ook proberen een beetje waar te maken, al is het maar een kleine en bescheiden bijdrage. Het is een sombere tijd, wordt er gezegd, maar is dat zo? De herfst heeft ook zijn eigen schoonheid: de prachtige kleuren in de natuur, de zon die nog wel schijnt … En dit geldt ook voor de wereld van vandaag. Er gebeuren toch ook nog vele goede dingen in de wereld van vandaag. Talloze mensen zetten zich nog in voor vrede en gerechtigheid, voor het leefmilieu en voor de armen. Daarom is de boodschap ook voor ons: verlies de moed niet, maar ga door met het goede dat je al doet.
Ethos en chaos
Wat is het hier toch goed wonen! Deze uitspraak, die vaak gepaard gaat met een zucht van genoegdoening, duidt op een grote levenstevredenheid. Bijna spontaan komt deze uitspraak over de lippen wanneer we samen met enkele vrienden op een warme zomeravond in de tuin van een glas heerlijke wijn of een koel pintje bier mogen genieten.
Voor woonplaats of verblijfplaats kan men ook het Griekse woord èthos gebruiken. Van dit Griekse woord zijn de Nederlandse woorden ethos en ethiek afgeleid. Ethos en ethiek hebben m.a.w. te maken met wonen, met het goede wonen. Het tegenovergestelde van ethos en van het goede wonen is de chaos. Wat chaos is, is niet moeilijk voor te stellen als we de nieuwsbeelden op tv zien van oorlogen, natuurrampen en opstanden.
Ook in het evangelie van deze zondag is er sprake van chaos : “Er zal strijd zijn van volk tegen volk en van koninkrijk tegen koninkrijk; er zullen hevige aardbevingen zijn, en hongersnood en pest.” De chaos is compleet. De chaos bedreigt het goede wonen. De chaos verdringt het ethos van mensen. In de chaos gaan mensen zich vaak als een beest gedragen. Want wij mensen, wij kunnen van de aarde en van de samenleving een goede plek om te wonen – een ethos – maken. Maar wij hebben ook de capaciteit om van onze samenleving een woestenij of een chaos te maken. Ethos en chaos, beide wegen liggen voor de mensheid open.
Blijven getuigen
Het verschil tussen chaos en ethos wordt gemaakt door het geven van getuigenis. Te midden van de chaos is elke leerling van Jezus geroepen om getuigenis te geven. Na de schets van allerlei schrikwekkende toestanden zegt Jezus aan de omstaanders in Jeruzalem: “Het zal voor u uitlopen op het geven van getuigenis.” In moeilijke situaties zijn christenen geroepen om te blijven getuigen van Jezus’ liefdevolle en vredevolle levenswijze, in woord en vooral in daad.
Grote God, mens en wereld zijn gedragen door uw hand …
en dat is goed !
Laat dit geloof ons hoopvol stemmen
en ons sterken om het goede te doen.
Dat vragen we U door Christus, onze Heer.