De helper die ik zal zenden | weekend 25-26 mei

Wij stappen met Hem mee …
… in vrede

Bij zijn afscheid zei Jezus nog:
“Mijn vrede laat Ik u na; mijn vrede geef Ik u.
Niet zoals de wereld die geeft, geef Ik hem u.
Gij hebt Mij horen zeggen dat Ik heenga.
Wees daarom niet bang of ongerust, want Ik kom terug.”
(Johannes 14*)

Dit weekend lezen we in het evangelie een stukje uit de afscheidsrede van Jezus, op de laatste avond van zijn leven. Het gaat over dingen die Hem heel erg ter harte gaan en die dus ook ons ter harte zouden moeten gaan. Er zijn twee woorden die telkens terugkomen op die laatste avond: namelijk liefde en vrede. Twee woorden die verbonden zijn met elkaar. Overal zijn er wel eens momenten van onenigheid of is de liefde tussen mensen even zoek: in het gezin, in een buurt, in een vereniging of school, tijdens een vergadering of in de parochie. En dat kan soms heel vervelend zijn. Wij zijn nu eenmaal geen robotten die precies hetzelfde geprogrammeerd zijn, we zijn ook geen klonen van elkaar, we zijn allemaal mensen met onze eigenheid, ons temperament, met eigen inzichten en voorkeuren. Samen leven in liefde en in vrede, het is niet zo gemakkelijk. Zoveel komt op ons af. Soms hebben we het gevoel dat we het alleen niet meer aankunnen en dat we verlangen naar de komst van de Geest van Jezus, de kracht die in Hem was. Maar dan moeten we ons wel ervan bewust zijn dat die Geest geen supermacht is die het allemaal in onze plaats komt doen, maar een uitnodigende bezieling die ons in alle vrijheid aanspreekt en altijd een beroep doet op onze persoonlijke medewerking. Wat kan die Geest komen doen? Jezus zei in het evangelie over hem: “Hij zal u alles leren en in herinnering brengen wat Ik u heb gezegd.” Dus de heilige Geest komt vooral om de herinnering aan Jezus levendig te houden, hij wil ons bezielen om het werk van Jezus verder
te zetten. Ook vandaag, in deze tijd met eigen noden en moderne
problemen, maar ook met nieuwe mogelijkheden en andere accenten.

Liefhebben is zeker in een dankbare relatie leven met God. Hij
geeft ons het leven, Hij geeft ons de liefde, gratis, als een geschenk.
Maar liefhebben betekent ook dat we ervoor kiezen dat we in een gevende relatie willen leven met anderen, dat we dienstbaar zijn en mensen nabij zijn. Misschien kan de Geest van Jezus ons zeker leren: dankbaar zijn om het leven, met vreugde dienend in het leven staan zoals Jezus.

Laat je niet verontrusten,
als alles tegen lijkt te zitten
– zegt God –
en verlies de moed niet in je leven,
als veel je tegen lijkt te zitten…
Ik zal met je zijn!
Ik zal je mijn vrede geven,
wat er ook gebeurt!
Ik zal voor je zorgen
en over je waken,
waarheen jouw weg ook leidt.
Het enige wat je moet doen,
is mijn Geest durven ontvangen
en jouw hand in mijn hand leggen
en leven op het ritme
van mijn hartklop.
Dit zal een ander mens
van je maken:
een mens van liefde,
een mens om te beminnen
en bemind te worden …

Volgende weekend, enkele dagen voor Hemelvaart,
horen we Jezus op het Laatste Avondmaal spreken
over zijn heengaan.
Jezus roept ons op om niet angstig te zijn,
maar in ons hart de vrede te bewaren.
Hij is niet meer lichamelijk bij ons,
maar toch laat Hij ons nooit alleen.
Hij stapt met ons mee
en legt zijn vrede in onze harten!

Verrezen Heer,
U blaast over ons allen uw heilige Geest uit
en zegt: “Vrede zij U!”.
Wij willen ons voor uw vrede openstellen
en ons daarvan laten doordringen.
Dan kunnen wij met U op weg gaan,
dag na dag, ons leven lang.