Gods liefde stopt nooit | weekend 6-7 februari

Hij ging naar haar toe, pakte ze bij de hand en deed haar opstaan: zij werd vrij van koorts en bediende hen. In de avond, na zonsondergang, bracht men allen die lijdend of bezeten waren bij Hem. Heel de stad stroomde voor de deur samen. Velen die aan allerhande ziekten leden, genas Hij en Hij dreef tal van geesten uit, maar Hij liet niet toe dat de boze geesten spraken, omdat zij Hem kenden. (Marcus 1,29-34)

‘In de avond, na zonsondergang bracht men allen die lijdend of bezeten waren bij Jezus.’ Waarom in de avond? In een geïndustrialiseerde wereld waar de meeste mensen werken van 8 uur ’s morgens tot 5 uur ’s avonds ligt de avond voor de hand om allerlei activiteiten te ontwikkelen. Maar in een landbouwsamenleving ligt dit anders. Daar speelt alles overdag af. Zou het schaamte, omwille van lijden en bezetenheid,  geweest zijn dat de mensen gewacht hadden tot na zonsondergang? Waarschijnlijk had het een andere reden.

Sabbat

Het was die dag een sabbat. Jezus was naar de synagoge geweest, voor het ochtendgebed. De sabbat begint op vrijdagavond met zonsondergang en eindigt ongeveer 25 uur later, op zaterdagavond wanneer het volledig donker is. De sabbat eindigt wanneer het donker begint te worden en minimaal drie sterren aan de hemel zichtbaar zijn. Tijdens de sabbat mocht er niet gewerkt worden. Het Hebreeuwse werkwoord ‘sjavat’, waarvan ‘sabbat’ is afgeleid, betekent letterlijk ‘stoppen’, stoppen met de dagdagelijkse bezigheden. Het was dan ook verboden, op welke manier dan ook, iets buitenhuis te dragen, te vervoeren of te verslepen. Dus was het ook verboden om zieken te dragen en naar Jezus te brengen.

Jezus echter houdt zich niet aan die sabbatsregels, al vanaf de eerste sabbat waarvan sprake is in het Marcusevangelie. Hij gaat op bezoek bij niet familieleden, bij Simon en Andreas. Op de koop toe geneest hij op sabbat de schoonmoeder van Simon. 

Vrij van koorts bediende zij Jezus tijdens de sabbatsmaaltijd ’s middags. Na de rust na de maaltijd is Jezus met zijn leerlingen waarschijnlijk opnieuw naar de synagoge gegaan voor het middaggebed. Immers in de namiddag gaan de mannelijke gezinsleden naar de middagdienst in de synagoge. Daar zal dan de genezing van Simon zijn schoonmoeder het gespreksonderwerp van de dag geweest zijn. 

De nacht van ons leven

Na de sabbat – tijdens de nacht – stroomde heel de stad samen voor de deur van het huis van Simon en Andreas. Zo wordt de nacht een plaats van heil en redding. De nacht – zeker de nacht van ons eigen leven – is op de eerste plaats een plaats van onheil, een plaats van uitzichtloosheid, ontmoediging, lijden, wanhoop, verdriet … 

In de nacht van het leven schijnt voor christenen zoals die eerste kerstnacht een helder licht. In de nacht van het leven schijnt voor christenen – zoals in de paasnacht het licht van de paaskaars – het licht van de Verrezene. In de nacht van het leven  wordt door Jezus het lijden en de dood overwonnen. Omdat in de nacht van het leven God, de Vader, de meest nabije God wordt voor de lijdende mens. Een weekdag of een rustdag, niets staat de liefde van God in de weg, ook niet het coronavirus. Elke dag is er Gods goedheid, liefde en nabijheid. Gods liefde stopt nooit.

Goede God, elke dag van de week, ook op zondag, mogen wij uw Liefde bijzonder ervaren, ook al verhindert het coronavirus ons om naar de kerk te gaan. Wij willen U danken voor uw liefde die nooit stopt, want in uw handen zijn wij allen geboren, door Jezus Christus, uw Zoon en onze Heer.