Getuigen met woorden en daden | weekend 16-17 december
Dit dan is het getuigenis van Johannes (de Doper), toen de Joden uit Jeruzalem priesters en levieten naar hem toe zonden om hem te vragen: “Wie zijt gij?” Daarop verklaarde hij zonder enig voorbehoud en met grote stelligheid: “Ik ben de Messias niet.”
Zij vroegen hem: “Wat dan? Zijt gij Elia?” Hij zei: “Dat ben ik niet.” “Zijt gij de profeet?” Hij antwoordde: “Neen.” Toen zeiden zij hem: “Wie zijt gij dan?” Wij moeten toch een antwoord geven aan degenen die ons gestuurd hebben. Wat zegt gij over uzelf?” Hij sprak: “Ik ben, zoals de profeet Jesaja het uitdrukt, de stem van iemand die roept in de woestijn: Maakt de weg recht voor de Heer!” De afgezanten waren uit de kring van de Farizeeën. Zij vroegen hem: “Wat doopt gij dan, als gij de Messias niet zijt, noch Elia, noch de profeet?” Johannes antwoordde hun: “Ik doop met water, maar onder u staat Hij die gij niet kent, Hij die na mij komt; ik ben niet waardig de riem van zijn sandalen los te maken.” (Johannes 1, 19-27)
Iedereen een Johannes de Doper
Als je het evangelie van vandaag leest, denk je toch dat elke christen een beetje een “Johannes de Doper” zou moeten zijn. Johannes de Doper is namelijk niet Jezus zelf, maar hij getuigt wel van Hem. Zou dat geen mooi programma zijn voor elke christen: Getuigen met woorden en daden van de Blijde Boodschap? Vandaag vragen mensen soms aan gelovigen: “Wie zijt gij eigenlijk? Van waaruit leeft ge? Er verandert zo weinig in de wereld ondanks jullie aanwezigheid. Getuigen jullie wel daadwerkelijk van het evangelie?” En we moeten eerlijk zijn en vaststellen: wij zijn niet het licht van de wereld, wij hebben de waarheid niet in pacht. Van Johannes kunnen we leren dat wij elke keer opnieuw moeten verwijzen naar Hem die midden onder ons staat en Die wij vaak niet kennen. Maar Hij is te zien en te herkennen in al die mensen die de eindmeet niet halen. Wij zijn geroepen en bemind door God, maar tevens zijn we geroepen om de armste te beminnen en een plaats te geven in ons hart en in de wereld.
Samen tegen armoede
Zien wij ze, de talrijke armen onder ons die niet tot hun recht komen? Armen door geboorte, door gezondheidsproblemen, door overlijden, door omstandigheden? Hoe spreken wij over en tot deze mensen? Zijn wij een blijde boodschap in onze houding, in woord en daad voor hen? De advent is een krachtige oproep om ons “samen tegen de armoede” te engageren. Advent is een tijd van welzijnszorg: zorg voor het welzijn van anderen. Jezus is niet gekomen om een gemeenschap in het leven te roepen waarin mensen elkaar met dogma’s om de oren slaan, maar om een gemeenschap bij elkaar te brengen van biddende en gelovige mensen die kiezen voor de armsten en die solidair zijn met hen. Eén op zeven haalt de eindmeet niet, maar in het Rijk Gods haalt iedereen de eindmeet.
God van licht, Johannes kwam over Jou getuigen:
over het licht dat Jij was en bent en altijd zal zijn.
Help ons, Heer, om, net als Johannes, onze stem te gebruiken
en ons te laten horen wanneer onrecht wordt gedaan.
Wees ons licht op het pad dat wij samen willen banen,
schouder aan schouder,
op weg naar uw Rijk van rechtvaardigheid en vrede.
Heer, verlicht ons leven, opdat wij het goede blijven doen,
vandaag, morgen en altijd. Amen.
diaken Julien Beckers