Geen tijd te verliezen | weekend 16-17 november
Maar na die verschrikkingen zal in die dagen de zon verduisteren en de maan geen licht meer geven; de sterren zullen van de hemel vallen en de hemelse heerscharen in verwarring geraken; dan zullen zij de Mensenzoon zien komen op de wolken, met grote macht en heerlijkheid.
Dan zal Hij zijn engelen uitzenden om zijn uitverkorenen te verzamelen uit de vier windstreken, van het einde der aarde tot het uiteinde des hemels. (Marcus 13, 24-27)
De zon en de maan geven nog licht, de sterren zijn nog niet van de hemel gevallen. Toch zijn er redenen tot ongerustheid: er is het toenemende geweld en de kinderarmoede neemt toe, ook hier bij ons. Racisme en onverschilligheid zijn nog aanwezig. Het lijkt soms wel of het einde nabij is. En zo klinkt het ook in het evangelie van dit weekend: “Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar mijn woorden zullen niet voorbijgaan”. Het woord van Jezus blijft staan, wat er ook mag gebeuren. Laat u dus niet ontmoedigen, door geen enkele onheilsprofeet. Maar het evangelie is niet bedoeld om ons schrik aan te jagen. Eigenlijk leert dit evangelie ons te kijken doorheen de oppervlakkige gebeurtenissen van onze tijd om meer oog te hebben voor het belangrijke en diepere gebeuren: de werking van God en de uiteindelijke bedoeling die Hij heeft met onze mensenwereld vandaag.
Uitnodiging
“Het firmament zal in verwarring geraken en dan zal de Mensenzoon komen om zijn uitverkorenen te verzamelen”. Het is geen voorspelling voor later, maar een uitnodiging voor ons, gelovige mensen, om nu te kijken hoe God vandaag aanwezig is en bezig is in de wereld om deze meer en meer te herscheppen zodat de mensen er beter kunnen leven en wonen. God is in onze wereld werkzaam door steeds weer opnieuw mensen uit te nodigen met Hem mee te doen. Als gelovigen moeten we meer zien dan verwarring en chaos, we moeten een hoopvolle uitweg zien. Waarom vallen in de herfsttijd de bladeren van de bomen? Juist omdat nieuwe botten reeds aan het duwen zijn om plaats te krijgen. Gelovigen zien niet alleen de vallende bladeren aan de buitenkant, zij weten ook dat nieuwe scheuten onder de schors reeds aanwezig zijn, ook al ziet niemand ze op dit ogenblik. God vraagt ons dat wij nu, vandaag, kiezen voor de liefde. Wij mogen de keuze niet uitstellen en geen tijd verliezen: “Mijn woorden gaan niet voorbij!”
Goede God, soms hebben we het gevoel dat we voor de afgrond staan en dat het einde van de wereld nabij is wanneer we de vele onheilstijdingen over het klimaat, over armoede in de wereld en over oorlog en zinloos geweld horen. Toch opent Gij steeds voor ons een hoopvol vooruitzicht omdat Gij redding brengt in ons leven, omwille van Jezus Christus, uw Zoon en onze Heer.
diaken Julien Beckers