Geen tijd om te feesten | weekend 10-11 oktober
Jezus nam het woord en sprak opnieuw tot zijn leerlingen in gelijkenissen. Hij zeide: “Het Rijk der hemelen gelijkt op een koning die een bruiloftsfeest gaf voor zijn zoon.
Hij stuurde zijn dienaars uit om allen te roepen die hij tot de bruiloft had uitgenodigd, maar zij wilden niet komen. Daarop zond hij andere dienaars met de opdracht: Zegt aan de genodigden: Zie ik heb mijn maaltijd klaar, mijn ossen en het gemeste vee zijn geslacht; alles staat gereed. Komt dus naar de bruiloft. Maar zonder er zich om te bekommeren, gingen zij weg, de een naar zijn akker, de ander naar zijn zaken. (Mattheüs 22,1-5).
‘Ik zal je nog eens terugbellen om te bevestigen of de doop van mijn kind op die datum kan doorgaan.’ Dit zinnetje krijg een priester vaak te horen van jonge ouders, nadat zij geïnformeerd hebben op welke dag hun kindje kan gedoopt worden. Op dat moment begint voor hen de hele klus om een familiefeestje op poten te zetten. Dit loopt op de dag van vandaag niet zomaar van een leien dakje. Vaak moet er nogal wat onderhandeld worden om een geschikte datum te vinden waarop iedereen zich kan vrijmaken. Want mensen werken tegenwoordig in vele verschillende soorten arbeidsstelsel, zoals weekendwerk, onregelmatige en gebroken diensten tot ploegenwerk in een vol continubedrijf. Daarnaast moeten de studenten en de ouders van studenten rekening houden met examen –en stageperiodes. Dan zwijgen we nog over de korte vakantiereizen doorheen het jaar of over de jaarlijkse vakantie in de maanden juli-augustus, ondanks de beperkingen van de corona-epidemie. Kortom een gemeenschappelijke zondag vinden, waarop iedereen vrij is, is niet zo vanzelfsprekend en vraagt heel wat overleg en onderhandelingszin. Dit alles om een eenvoudig familiefeestje te geven naar aanleiding van een doop.
Wij allen nemen zo actief aan de economie deel, hetzij als producent, hetzij als consument, dat we nog nauwelijks tijd kunnen vrijmaken voor het feest. Hierin lijken we heel sterk op de genodigden op het bruiloftsfeest in het evangelie. Ook zij hadden geen tijd. De één moest weg naar zijn akker en de ander naar zijn zaken. Opvallend is dat het excuus waarom men niet kon komen een economisch excuus is. De één moest gaan werken, de ander moest zaken gaan doen. Als het al zo moeilijk is om ons vrij te maken voor familiefeesten, zoals doopsel en huwelijken, dan is het des te begrijpelijker dat mensen zich niet meer vrij weten te maken als het gaat over het wekelijkse feest in de kerk: de eucharistieviering op zondag.
Jonge mensen, maar ook steeds meer oudere mensen, hebben hiervoor geen tijd meer. We zien het elke zondag opnieuw aan de stoelen die onbezet blijven. Toch zal het feest doorgaan, daarom niet hier, maar waarschijnlijk wel in het Zuiden van de wereld. Dat het feest doorgaat, daarin is het evangelie heel duidelijk.
Goede God, elke week mogen we de zorgen van het leven van ons afzetten om te feesten in de kerk. Want elke eucharistie is het feest van Uw liefde en barmhartigheid. Laat ons op deze uitnodiging ruimhartig ingaan, opdat de vreugde in ons leven volkomen moge worden. Amen.