Geen lieve vrede, maar vuur! | weekend 17-18 augustus

Jezus zei tot zijn leerlingen:
“Ik kwam om vuur op aarde te brengen
en wat zou Ik graag willen dat het al brandde.

Ik moet een doop ondergaan,
en hoe houd Ik het uit tot die volbracht is?
Denken jullie dat Ik ben gekomen om vrede te brengen op aarde?
Nee, zeg Ik jullie, eerder verdeeldheid.
(Lucas 12*)

Een christen is iemand met een ruggengraat,
iemand die vol is van Jezus’ persoon en boodschap,
iemand die Jezus ten allen prijze wil volgen.
Christenen zijn vurige mensen, mensen met een overtuiging.
Dit is een waarheid van alle tijden,
maar zeker in onze tijd opnieuw duidelijk voelbaar en actueel …
Mogen we in deze viering elkaar bemoedigen
en moge God dat heilig vuur in ieder van ons aanwakkeren.

Het overkomt mij soms wel eens, als ik het evangelie lees, dat ik een zin tegenkom waarbij ik me de vraag stel: is dit een uitspraak van de Jezus die ik ken? De Man van Nazareth, die droomt van en werkt aan een betere wereld, waar mensen hartelijk met elkaar omgaan, leven als broers en zussen van elkaar.
Ook vandaag spreekt Jezus harde taal: denkt ge dat ik vrede ben komen brengen? Neen, verdeeldheid, liever tweedracht dan eendracht. Om eerlijk te zijn, vandaag had ik liever geen evangeliewoordje geschreven. Wat moet een mens met zo’n tekst? Allemaal verlangen wij immers naar vrede, eensgezindheid, maar het zal, zoals tot op vandaag, een lange weg zijn. Ook in onze kerkgemeenschap zijn we op weg naar meer eenheid, maar ook hier moet nog een hele weg afgelegd worden. Er zijn nog altijd de mensen die behoudsgezind zijn en anderen die vooruitstrevend zijn en voor wie het niet snel genoeg kan gaan. Er zijn mensen die zeggen: zo is het en het kan niet anders. Aan de andere kant zijn er mensen met vernieuwende ideeën, mensen die in onze veranderende wereld nieuwe wegen willen gaan en sommigen zijn wel wat op hol geslagen.
Deze verdeeldheid zal er altijd wel zijn. Maar zoals gewoonlijk ligt de waarheid ergens in het midden. Ik denk dat het de kunst is het oude en het nieuwe samen te laten klinken. Maar is het Jezus daar wel om te doen of gaat het om meer? Jezus heeft het meer over de oppervlakkigheid van de wereld, gemakzucht en onverschilligheid. De spiritualiteit van waaruit we mogen leven, daarover gaat het.
“Vuur ben Ik op aarde komen brengen en hoe verlang Ik dat het reeds oplaait.” Jezus wil van ons vurige christenen maken. Vurigheid en enthousiasme hebben we nodig om te getuigen van de Blijde Boodschap, om de droom van Jezus waar te maken, ook in deze tijd. Moge Jezus ons inspireren om ook in deze tijd te werken aan eenheid in onze Kerk, parochies, gezinnen …

Ik kan Mij goed voorstellen,
dat je bij dit evangelie
even je wenkbrauwen fronst,
– zegt God –
en dat je twijfelt
of je wel goed gelezen hebt …
Uiteraard is het niet mijn bedoeling
om verdeeldheid te brengen.
Maar als je in vrijheid
voor Mij durft te kiezen,
dan breng je eigenlijk vuur
en ben je niet met alles akkoord.
Wat je zegt en doet,
zal dan niet door iedereen
op applaus worden onthaald,
zeker niet in deze tijd …
Toch hoop Ik
dat je ‘ja-woord’ durft te geven
aan Mij en aan mijn droom
van een meer juiste
en liefdevolle wereld.
Je mag erop vertrouwen
dat Ik je gelukkig wil maken
en je echte vrede zal geven in je hart!

Goede God,
laat niet toe dat wij ons installeren
in een gemakkelijk christendom,
zonder confrontatie en zonder uitdaging.
Hou uw vuur in ons brandend
en laat ons zonder angst getuigen
van uw boodschap van leven,
vandaag, morgen en telkens weer.