Een feestje bouwen? | weekend 31 augustus-1 september

“Als gij een feest geeft,
nodig dan niet uw vrienden, uw familie en uw rijke buren uit.
Want die gaan u ook weer op hun beurt uitnodigen
en zo krijgt gij terug wat gij hun gegeven hebt.
Maar als gij een feest wilt geven,
nodig dan armen en sukkelaars, lammen en blinden uit.
Gelukkig zult gij zijn,
want deze mensen hebben de middelen niet
om u op hun beurt uit te nodigen.
Maar God zal u ervoor belonen …”
(Lucas 14*)

In het evangelie van dit weekend geeft Jezus ons een heel wijze raad:
“Wanneer je ergens genodigd wordt, neem dan niet meteen de belangrijkste plaats in, want wie zichzelf verheft zal vernederd worden en wie zich vernedert zal verheven worden.” Heel wat mensen krijgen er in het evangelie van langs, omdat ze de belangrijkste plaats willen hebben.
We herkennen dit evangelie ook nog wel in de samenleving van vandaag.
Ik denk aan mensen die met de ellebogen werken naar de eerste en de beste plaats, die anderen opzij schuiven, hopend dat iedereen ze ziet. Of mensen die goed en lief zijn voor buren of vrienden, in de veronderstelling een wederdienst te krijgen. Mensen die niet in hun relatiekring passen, komen niet aan bod. Daar is toch niets aan te verdienen. Kortom, ze zijn ook vandaag nog aanwezig in de wereld: postjesjagers, graag in het oog lopende ‘weldoeners’, hoogmoedigen …
Maar het is ook allemaal zo menselijk.
Wie staat niet voor de bekoring ‘iemand’ te zijn in deze wereld, in deze maatschappij, in onze Kerk? Het begint al van in de kleutertijd en het gaat verder … Als je het niet van jezelf hebt, moet je maar een steuntje gebruiken, je ellebogen desnoods. School en maatschappij, bedrijfsleven en politiek zitten soms vol ongezonde competitiegeest om maar te zwijgen van de sport. De eerste wint en is belangrijk, de anderen tellen niet meer mee. Als je arm bent, tel je vaak helemaal niet mee.
Onze eerste opdracht is de zorg voor hen die in dit leven en op deze wereld niemand zijn volgens ons, die aan de rand moeten leven. Het is ook de eerste opdracht van de Kerk. De Kerk moet kiezen voor de armsten, we zijn geschapen naar Gods beeld en gelijkenis. En God is liefde, solidariteit, hartelijkheid, barmhartigheid …
Laten we daar werk van maken.
Want wie Jezus wil volgen, moet zich ook de waardemeters van Jezus eigen maken.

God gaat altijd staan
aan de kant van kleine en eenvoudige mensen.
Met hen zal Hij grote dingen doen in deze wereld.
Ook Jezus werd groot door klein te worden.
Menselijke grootheid heeft iets te maken
met de oprechte bescheidenheid
en het gevoel voor verantwoordelijkheid,
die we bij Jezus vinden.
In de kleine Jezus heeft God grote dingen voor ons gedaan …

Heer onze God,
om openheid en ontvankelijkheid voor uw Woord, bidden wij.
Maak ons eenvoudig en bescheiden in onze omgang met elkaar.
Dat onze eerbied en onze zorg voor de ander
spreken van onze vreugde om Jezus, uw Zoon en onze Broeder.
Amen.