De smalle deur | weekend 23-24 augustus

Als eenmaal de huisvader is opgestaan en de deur gesloten heeft en gij dan buiten op de stoep begint te kloppen en te roepen: Heer, doe open! zal Hij u antwoorden: Ik weet niet waar gij vandaan komt. Dan zult ge opwerpen: In uw tegenwoordigheid hebben wij gegeten en gedronken, en in onze straten hebt Gij onderricht gegeven. Maar weer zal zijn antwoord zijn: Ik weet niet waar gij vandaan komt. Gaat weg van Mij, gij allen, bedrijvers van ongerechtigheid. Daar zal geween zijn en tandengeknars, wanneer gij Abraham, Isaak en Jakob en al de profeten zult zien in het Rijk Gods, terwijl ge zelf buitengeworpen zult zijn. Zij zullen komen uit het oosten en het westen, uit het noorden en het zuiden, en aanzitten in het Koninkrijk Gods. Denkt eraan: er zijn laatsten die eersten en eersten die laatsten zullen zijn.’ (Lucas, 13.22-30)

Echt als christen leven is niet gemakkelijk
(en het is dat trouwens nooit geweest).
Het staat haaks op wat de maatschappij ons aanreikt,
het vecht met onze diepgewortelde drang naar zekerheid.
De deur is eng, en het vraagt moeite.
Maar de beloning is groot
en gelukkig is God geduldig en barmhartig!

Open of gesloten deur

Ken jij dat uit je kindertijd dat je in je buurt altijd bij elkaar via de achterdeur binnenging: die deur was nooit op slot. Het was een tijd dat mensen eenvoudig verbonden waren met elkaar, ze hielpen elkaar en men kon elkaar vertrouwen. Vandaag is het enigszins anders, denk ik. Vele achterdeuren zijn op slot en ook het hart van de mensen is vaak gesloten. Er zijn vele soorten deuren: doodgewone deuren, klapdeuren, schuifdeuren.
Ze gaan allemaal gemakkelijk op slot, behalve de deuren van de winkelcentra: die schuiven vanzelf open zodra je nog maar in de buurt bent, want consumeren mag altijd. Daartegenover zijn er de deuren van de grenzen, van landen en continenten, die meestal genadeloos en hermetisch dichtgaan voor mensen die op de vlucht zijn. 

Een nauwe deur

In het evangelie heeft Jezus het ook over een deur, een nauwe deur. Er wordt aan Jezus gevraagd: “Heer, zijn het er weinigen die gered worden?” En Hij antwoordt: “Span u tot het uiterste in om door de nauwe deur binnen te gaan, om aan te zitten in het koninkrijk Gods”. Jezus wil ons zeggen: “Mensen, jullie willen allemaal gelukkig worden, maar denk eraan, de weg daarheen is niet altijd gemakkelijk”.
We moeten er iets voor doen, span u tot het uiterste in. Christen ‘zijn’ wij eigenlijk nog niet, we moeten het elke dag opnieuw worden; dagelijks moeten we er een inspanning voor doen. Wie bij de pakken gaat zitten, er niets voor doet, laat andere dingen de kop opsteken. Als wij dan aan Jezus vragen, waartoe onze inspanningen dienen, wat de uiteindelijke zin is van heel onze inzet om christen te worden, waar het uiteindelijk allemaal naartoe gaat, dan vertelt Hij ons, zoals altijd, een verhaal over een feestmaaltijd, waar wij in zijn vriendschap delen. Alleen door die nauwe deur geraken wij aan Gods feestmaal.

Hemels geluk en eeuwige vreugde

Als je sterft
– zegt Jezus – 
strek dan je hand uit
en leg ze in mijn hand.
Ik zal je hemels geluk
en eeuwige vreugde geven.
Je zal genade en liefde
bij Mij vinden,
tenminste als je je leven
nu al afstemt op mijn golflengte!
Als je hart nu al klopt
op het ritme van mijn hart,
met een voorkeurliefde
voor armen en gekwetsten.
Als je nu al je oprecht inspant
om mee te bouwen aan een wereld
van gerechtigheid voor velen!
Alleen dan
zal de poort van mijn Rijk
wagenwijd voor je openstaan.
Je bent welkom bij Mij,
– zegt God –
maar ben Ik ook welkom bij Jou?

Goede God, vaak gaan er mooie gedachten en goede voornemens doorheen ons hoofd. Maar niet onze gedachtes, maar wel de bereidheid om verantwoordelijkheid te nemen is de oorsprong van goede daden. Sterk mij opdat ik mijn persoonlijke verantwoordelijkheid om mee te werken aan uw Rijk niet aan de kant schuif doorheen mooie bespiegelingen over gerechtigheid. Geef mij daadkracht, zodat mijn solidariteit met en zorg voor medemensen heel concreet mogen worden. Amen.

diaken Julien Beckers