Even voorstellen: Liliana Bertinato

Uit Pastorale Eenheid Sint-Vincentius Maasmechelen

Parochie Mariaheide

Dit artikel is ook verschenen op Facebook

Stel jezelf even voor.
Mijn naam is Liliana Bertinato en ik ben getrouwd met Pasquale Becce. We hebben samen twee kinderen: Chiara van 19 en Marco van 13. Ik ben van Italiaanse origine, geboren in Leut. Ik heb Moderne Talen gestudeerd en heb nu een administratieve functie in een Nederlands op- en overslagbedrijf net over de grens.

Wat is jouw taak in de parochie of in de pastorale eenheid?
Mijn diensten in de parochie zijn heel uiteenlopend: ik zit in de parochieraad van de parochie Maria Maagd der Armen (Mariaheide), ik verzorg samen met twee gitaristen de zang en muziek tijdens de Italiaanse eucharistievieringen, ik bereid de liedjesteksten voor op PowerPoint zodat de mensen het kunnen zien op de grote tv en alzo kunnen meezingen, ik maak deel uit van de pastorale werkgroep van de Italiaanse gemeenschap in onze parochie en dat houdt onder andere in het organiseren van kleine bedevaarten, voorbereiden van gebedsavonden, zorgen voor de mededelingen na de eucharistieviering.

Wat doet jou deugd in je pastorale inzet?
Dat mensen na een viering of een gebedsavond naar mij toe komen en zeggen dat het een mooi moment is geweest. Hieruit begrijp ik dat mensen het nodig hebben om ergens bijeen te komen om samen te bidden. Men heeft toch nood aan een luisterend oor, niet alleen van mijnheer pastoor, van mij of de medewerkers, maar van Hem.

Welk woord of welke waarde is heel belangrijk in jouw leven?
Volharden – ondanks de vele ups-and-downs, vooral voor de Italiaanse gemeenschap van Mariaheide, zijn we erin geslaagd om een levende en actieve gemeenschap te blijven. Hier horen eigenlijk ook de woorden ‘hoop’ en ‘geloof’ bij. Dit is wat onze gemeenschap heeft gevormd.

Wat zou je in Kerk of parochie nog graag zien gebeuren?
Onze parochie bestaat uit wel drie gemeenschappen van drie verschillende talen en tradities (Belgisch, Italiaans en Pools). Ik zou de samenwerking willen blijven aanmoedigen doch door zoveel mogelijk ieders tradities/rites te behouden. Ik geloof dat het herkenbare, al is het om nostalgische redenen, de mensen nog meer aanspoort deel te nemen aan de verschillende activiteiten die er in onze parochie worden georganiseerd. Dit kan alleen maar groei betekenen voor onze parochie.